Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w przedmiocie nadania licencji zawodowej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Leszek Włoskiewicz Sędziowie NSA Janina Antosiewicz Jan Paweł Tarno (spr.) Protokolant Justyna Nawrocka po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2005 r. sygn. akt I SA 769/03 w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania licencji zawodowej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6075 Działalność zawodowa w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 13 kwietnia 2005 r., sygn. akt I SA 769/03 oddalił skargę K. P. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z [...], nr [...] w przedmiocie odmowy nadania licencji zawodowej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

W uzasadnieniu stwierdził, że podstawę do wystąpienia z wnioskiem o nadanie licencji zawodowej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami stanowi art. 232 ust. 1 pkt 3 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r., Nr 46, poz. 543 ze zm.). Przepis ten dopuszcza zwolnienie osoby ubiegającej się na jego podstawie o nadanie licencji zawodowej pośrednika w obrocie nieruchomościami z obowiązku ukończenia kursu kwalifikacyjnego, odbycia praktyki zawodowej oraz złożenia egzaminu, pod warunkiem, że osoba ubiegająca się o licencję udokumentuje faktyczne wykonywanie działalności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami w okresie dłuższym aniżeli pięć lat przed dniem wejścia w życie wyżej wymienionej ustawy, tj. przed 1 stycznia 1998 r. Jednocześnie art. 180 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami określa model tej działalności, przy czym:

- czynności określone w ust. 1 powołanego artykułu pośrednik powinien wykonywać osobiście lub przy pomocy osób działających pod jego nadzorem (ust. 2),

- powinien działać w oparciu o umowę pośrednictwa (ust. 3),

- z tytułu realizacji czynności zawartych we wskazanej umowie powinien otrzymać wynagrodzenie (ust. 4 i 5).

Państwowa Komisja Kwalifikacyjna wskazała, że zainteresowany jako syndyk wykonywał obowiązki określone przepisami rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe związane z likwidacją podmiotów gospodarczych, które nie są tożsame z czynnościami w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami określonymi przepisami art. 180 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Stosownie do treści przepisów rozdziału III rozporządzenia z dnia 24 października 1934 r. syndyk masy upadłościowej jest obowiązany zarządzać majątkiem upadłego tworzącym masę upadłości, poprzez podejmowania wszelkich niezbędnych czynności zmierzających do uzyskania głównego celu tego zarządu, tj. likwidacji masy w sposób pozwalający uzyskać najbardziej korzystną cenę czy to za całe przedsiębiorstwo, czy za poszczególne składniki majątkowe oraz ściągnięcie należących do upadłego wierzytelności, przy czym funkcje te wykonuje pod nadzorem sądowym.

Należy zgodzić się ze stanowiskiem Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej, iż takie czynności wykonywane przez skarżącego nie noszą znamion pośrednictwa, skoro w myśl art. 180 ust. 3 i 4 powołanej wyżej ustawy zakres czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami określa umowa pośrednictwa wskazująca jego przedmiot i wynagrodzenie pośrednika, przy czym pośrednik występuje jako osoba trzecia, niezależna od stron umowy ani nie związana z jedną ze stron.

Organ administracji w decyzji nie kwestionuje faktu, że syndyk wykonuje różne czynności związane z zarządzeniem majątkiem i zabieganiem o uzyskanie możliwie najwyższej ceny ani też faktu innych czynności z zakresu pośrednictwa, niemniej czynności te nie spełniają kryteriów wyraźnie wskazanych w art. 180 powołanej ustawy, a tylko ich spełnienie stanowi podstawę do uzyskania zwolnienia z obowiązku ukończenia kursu kwalifikacyjnego, odbycia praktyki zawodowej oraz złożenia egzaminu (art. 232 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6075 Działalność zawodowa w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne