Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski (spr.) Jerzy Stankowski Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 21 września 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Kr 1275/06 w sprawie ze skargi S. Spółka z o.o. z siedzibą w Krakowie na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 27 sierpnia 2003 r. nr XXII/190/03 w przedmiocie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej w Krakowie uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania;
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 13 lutego 2007 r. (III SA/Kr 1275/06) stwierdził nieważność § 1, 3, 8 i 10 uchwały Rady Miasta Krakowa z dnia 27 sierpnia 2003 r. Nr XXII/190/03 w przedmiocie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej Kraków i orzekł, że przepisy zaskarżonej uchwały określone w pkt 1 nie mogą być stosowane. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy. S. Spółka z o.o. z siedzibą w Krakowie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie domagając się stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta Krakowa z dnia 27 sierpnia 2003 r. nr XXII/190/03 w sprawie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej Kraków (Dz. Urz. Województwa Małopolskiego nr 303, poz.3523), zmienioną uchwałą z dnia 14 kwietnia 2004 r., nr XLIV/411/04 (Dz. Urz. Województwa Małopolskiego 2004, nr 90, poz. 1210) i uchwałą z dnia 24 maja 2006 r., nr CX/1099/06 (Dz. Urz. Województwa Małopolskiego nr 382, poz. 2428). Zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2001, nr 142 poz.1591 ze zm.) w związku z art. 34 ust. 1 pkt 3, art. 68 ust. 1 pkt 7, ust. 3 i ust. 4 oraz art. 67 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. 2000, nr 46, poz.543 ze zm.).
W odpowiedzi na skargę Gmina Miejskiej Kraków wniosła o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku zważył, iż S. Sp. z o.o. posiada legitymację skargową w rozumieniu art. 50 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Regulacja, zawarta w uchwale zaskarżonej przez Spółkę, ogranicza możliwości wykonywania przez Spółkę prawa własności w stosunku do nieruchomości nr [...] przy ul. [...] w Krakowie. Uchwała potencjalnie może utrudnić realizację uprawnienia z art.210 k.c., tj. żądania zniesienia współwłasności poprzez przyznanie Spółce całości nieruchomości, z obowiązkiem spłaty drugiego współwłaściciela - Gminy Miejskiej Kraków. Interes prawny skarżącej Spółki może doznać uszczerbku w wyniku zastosowania przepisów zaskarżonej uchwały i dlatego zasadne było uznanie legitymacji skargowej Spółki S. w niniejszej sprawie.
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Rada Miasta Krakowa przekroczyła zakres delegacji ustawowej z art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przepis ten przewiduje wyłącznie pierwszeństwo osób fizycznych i prawnych, co czyni niedozwolonym ustanowienie przez Radę wyłączności tej grupy podmiotów prawa. Ustawa zezwala na ustanowienie pierwszeństwa, czyniąc wyjątek od zasady równości podmiotów prawa. W przypadku, gdy osoba dysponująca pierwszeństwem nie skorzysta ze swego uprawnienia, gmina może skierować nieruchomość do sprzedaży na zasadach ogólnych w drodze przetargu. Dlatego w interpretacji art. 34 ustawy o gospodarce nieruchomościami znajduje zastosowanie ogólna reguła wykładni prawa, iż wyjątków nie można interpretować rozszerzająco, tj. skoro ustawa wyjątkowo dopuszcza pierwszeństwo, to znaczy, że ustawa wykluczyła uprawnienie mocniejsze - wyłączność, jaką zapisano w zaskarżonej uchwale.