Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, Sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.), Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka, Protokolant starszy asystent sędziego Marcin Rączka, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 grudnia 2016 r. sygn. akt II SA/Rz 531/16 w sprawie ze skargi Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu zarządu oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2016 r. II SA/Rz 531/16 (dalej wyrok II SA/Rz 531/16) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu zarządu.
Wyrok ów zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wnioskiem z dnia 20 maja 2015 r. Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w [...] (dalej DRDLP, Dyrektor bądź skarżący) [powołując art. 34 pkt 1 i pkt 2a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. 2014 r., poz. 1153)], art. 162 § 1 pkt 1 [w zw. z art. 29] ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, dalej kpa) zwrócił się do Prezydenta Miasta [...] (dalej Prezydent) o stwierdzenie wygaśnięcia, jako bezprzedmiotowej, decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w [...] z dnia [...] lutego 1987 r. nr [...] [winno być nr [...], dalej decyzja z [...] lutego 1987 r.]. Decyzją tą ustalono opłatę roczną za pozostającą w zarządzie Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych (obecnie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych) w [...] nieruchomość stanowiącą własność Skarbu Państwa oznaczoną jako działka nr [...] o pow. 14.348 m2 [k. 268-267; 18-16 akt Prezydenta].
Prezydent Miasta [...] po rozpoznaniu wniosku, decyzją z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] listopada 2015 r.) odmówił stwierdzenia wygaśnięcia decyzji objętej wnioskiem wyjaśniając, że do czasu gdy w obrocie prawnym pozostaje decyzja Wojewody [...] z dnia [...] września 1977 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] września 1977 r.) w sprawie przekazania przedmiotowej nieruchomości w zarząd Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych brak jest podstaw do wygaszenia wnioskowanej decyzji [k. 272-270 akt Prezydenta].
W odwołaniu od powyższej decyzji Dyrektor RDLP jako następca Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych, zarzucił organowi I instancji pominięcie kwestii dotyczących wejścia w życie przepisów ustawy o lasach oraz uregulowanej tam instytucji zarządu sprawowanego przez PGL Lasy Państwowe na nieruchomościach Skarbu Państwa. Żądanie wygaszenia decyzji z 1987 r. ma na celu doprowadzenie istniejącego stanu rzeczy do stanu zgodnego z prawem tj. ujawnienia w oficjalnych dokumentach formy władania nieruchomością jaką jest zarząd wynikający z ustawy o lasach [k. 281-280 akt Prezydenta].
Decyzją z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] marca 2016 r.) Wojewoda [...] (dalej Wojewoda) na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 162 § 1 kpa utrzymał w mocy decyzję z [...] listopada 2015 r. wyjaśniając że w sprawie nie została spełniona podstawowa przesłanka stwierdzenia wygaśnięcia decyzji jaką jest bezprzedmiotowość decyzji.
Stosownie do art. 80 ust. 1 ustawy z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. nr 30, poz. 127 ze zm., dalej ugg), grunty państwowe będące w dniu wejścia w życie ustawy w użytkowaniu państwowych jednostek organizacyjnych przechodziły w zarząd tych jednostek. Ustawa ta została uchylona wraz z wejściem w życie ustawy [z dnia 21 sierpnia 1997 r.] o gospodarce nieruchomościami [Dz. U. nr 22, poz. 99, dalej ugn], która z kolei wprowadziła instytucję trwałego zarządu nieruchomością. Zgodnie z art. 199 [ust. 2] ugn zarząd nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa oraz własność gminy, sprawowany przez jednostki organizacyjne na podstawie przepisów ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, uległ przekształceniu w trwały zarząd tych nieruchomości, za które to prawo uiszcza się opłaty roczne. Z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotowa nieruchomość została decyzją z [...] września 1977 r. nr [...] Wojewody [...] przekazana na rzecz Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w [...] z przeznaczeniem na pomieszczenia biurowe dla jednostki przejmującej. Nieprawidłowe jest stanowisko odwołującego, jakoby Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych sprawowała nad działką nr [...] zarząd na podstawie ustawy o lasach, a nie trwały zarząd, o którym mowa w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Wiążące w tej kwestii jest stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodka Zamiejscowego w Rzeszowie zawarte w wyroku z dnia 27 września 2000 r. sygn. akt SA/Rz 218/99 (dalej wyrok SA/Rz 218/99), w którym Sąd nie podzielił stanowiska Dyrektora RDLP, że grunty pod budynkami biurowymi są związane z gospodarką leśną w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy z 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z "2015 r. poz. 2100" [winno być "z 1991 r. nr 101, poz. 44 ze zm."], dalej uol). W ocenie Wojewody, wbrew stanowisku odwołującego, nie zachodzi bezprzedmiotowość w kwestii ustalenia opłat z tytułu trwałego zarządu przedmiotowego gruntu. Ustalenie takie powoduje, że nie [ma] możliwości zastosowania dyspozycji art. 162 § 1 pkt 1 kpa i stwierdzenia wygaśnięcia decyzji [k. 6 akt Wojewody].