Opuszczenie lokalu mieszkalnego przez najemcę - choćby nawet nie dopełnił on obowiązku wymeldowania - i związanie interesów życiowych z innym lokalem jest równoznaczne z utratą uprawnień do zamieszkiwania w opuszczonym lokalu, bez potrzeby wydawania w tym zakresie decyzji administracyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Sławomira L. na decyzję Dyrektora Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu Wojewódzkiego we Włocławku z dnia 4 lipca 1987 r. w przedmiocie zamiany lokali mieszkalnych.
Decyzją nr GKM-8172/16/87 Dyrektora Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu Wojewódzkiego w W. z dnia 4 lipca 1987 r. utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Miasta R. z dnia 9 maja 1987 r. dotyczącą zezwolenia na dokonanie zamiany lokali mieszkalnych pomiędzy Bożeną L., zamieszkałą w R. przy N.O. nr 7, a Sabiną G., zamieszkałą przy tej ulicy pod nr 13.
Decyzję organu I instancji zakwestionował były małżonek Bożeny L. - Sławomir L., podnosząc, iż był on również najemcą lokalu przy ul. N.O. nr 7 i jest w nim zameldowany, a mimo to został pominięty w decyzji. Organ II instancji zajął stanowisko, że motywy odwołania nie mogą być uwzględnione, gdyż Sławomir L. - po uzyskaniu wyroku sądowego o rozwiązaniu małżeństwa - wyprowadził się z powyższego lokalu i zamieszkał w domu przy ul. K. w R., stanowiącym współwłasność jego i jego byłej współmałżonki. W lokalu przy ul. N.O. nr 7 zamieszkiwała Bożena L. wraz z dwojgiem dzieci. Mając na względzie dobro swoich dzieci i w celu zapewnienia im opieki w czasie pracy, wniosła o zezwolenie na zamianę lokali, aby zamieszkać w tym samym budynku co jej rodzice.
Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Sławomir L., wnosząc o uchylenie decyzji organu II i I instancji. W skardze podał, że na mocy decyzji Naczelnika Miasta R. z dnia 2 czerwca 1976 r. lokal mieszkalny przy ul. N.O. nr 7 w R. został przydzielony jako pomieszczenie zastępcze na rzecz małżeństwa Bożeny i Sławomira L. Małżeństwo to zostało rozwiązane przez rozwód w czerwcu 1986 r. W czasie trwania małżeństwa nabył wspólnie z żoną działkę, na której znajduje się domek mieszkalny czteroizbowy z pomieszczeniem użytkowym, w którym Sławomir L. prowadzi sklep galanteryjno-odzieżowy. Skarżący nie neguje praw byłej małżonki do tej nieruchomości. Naczelnik Miasta R. w piśmie z dnia 20 sierpnia 1986 r., dotyczącym zmiany mieszkania przez Bożenę L., informował, iż takiej decyzji nie wydał, a rozpatrywanie zamiany lokali jest możliwe pod warunkiem zgody współnajemcy. Pomimo to dnia 9 maja 1987 r. Naczelnik wydał decyzję zezwalającą na zamianę mieszkania.
W odpowiedzi na skargę zawarto wniosek o jej oddalenie z przyczyn powołanych w zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zaskarżona decyzja prawa nie narusza. Z materiału dowodowego sprawy wynika, iż Sławomir L. nie zamieszkuje w lokalu przy ul. NO. nr 7 w R. Podał zresztą w toku wizji lokalnej lokalu położonego w R. przy ul. K. nr 5, że zamieszkuje i użytkuje na cele mieszkalne pomieszczenie na piętrze w tym budynku.
Przyjąć należy, iż Sławomir L. wyprowadził się z lokalu przy ul. N.O. nr 7 w R., przydzielonego decyzją organu administracji państwowej jako pomieszczenie zastępcze na rzecz małżonków Bożeny i Sławomira L., jeszcze przed wydaniem wyroku Sądu Rejonowego rozwiązującego przez rozwód ich małżeństwo.
Z pisma Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w R. z dnia 24 maja 1987 r. wynika, że od grudnia 1986 r. Sławomir L. zamieszkuje na stałe z żoną na ul. S. nr 26. To, że jest on nadal zameldowany przy ul. N.O. nr 7, chociaż na stałe zamieszkuje faktycznie w innym lokalu, dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostaje bez znaczenia.
Uprawnienia do lokalu przy ul. N.O. nr 7 Sławomir L. utracił na mocy faktu, którym było jego wyprowadzenie się z lokalu. Opuszczenie bowiem lokalu mieszkalnego przez najemcę - choćby nawet nie dopełnił on obowiązku wymeldowania - i związanie interesów życiowych z innym lokalem jest równoznaczne z utratą uprawnień do zamieszkiwania w opuszczonym lokalu, bez potrzeby wydawania w tym zakresie decyzji administracyjnej.
W tym stanie rzeczy skarżący nie może skutecznie podnosić, iż nadal przysługują mu uprawnienia do lokalu przy ul. N.O. nr 7 w R., co oznacza, że jego negatywne stanowisko w sprawie zamiany powyższego lokalu przez Bożenę L. jest prawnie bezskuteczne.
Sprawa podziału majątku małżeńskiego, w którego skład nie wchodzi omawiany lokal, podniesiona w skardze, nie dotyczy postępowania administracyjnego objętego niniejszą sprawą.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny skargę oddalił w myśl art. 207 par. 5 Kpa.