Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w C. (...) przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji odmawiającej przyznania zasiłku okresowego - stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia; (...).
Tezy

Sprawy z zakresu administracji rządowej zlecone przez ustawę jednostkom samorządu terytorialnego do wykonania nie są - w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą ogłoszoną w Dz.U. 1998 nr 162 poz. 1124/ - sprawami należącymi do właściwości jednostek samorządu terytorialnego i dlatego w sprawach tego rodzaju kolegia nie są organami wyższego stopnia właściwymi do prowadzenia postępowania odwoławczego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Ewy S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia 31 maja 1999 r. (...) przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji odmawiającej przyznania zasiłku okresowego - stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia; (...).

Uzasadnienie

Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w W. - działając na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ - decyzją z dnia 15 kwietnia 1999 r. (...) odmówił Ewie S. przyznania zasiłku okresowego i pouczył, że od decyzji służy odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C., natomiast Kolegium - działając na podstawie art. 134 Kpa postanowieniem z dnia 31 maja 1999 r. (...) stwierdziło, że Ewa S. uchybiła 14-dniowemu terminowi odwołania, gdyż wniosła je 4 maja 1999 r., chociaż decyzję organu pierwszej instancji otrzymała 16 kwietnia 1999 r.

W skardze Ewa S. zarzuciła, że postanowienie Kolegium jest krzywdzące i przedstawiła swoją sytuację życiową, lecz nie wypowiedziała się co do zachowania terminu odwołania.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. podtrzymało swoje stanowisko.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Do dnia 1 stycznia 1999 r. - wobec oczywistej treści art. 39 ust. 4 ustawy z dnia 8 maja 1990 r. o samorządzie terytorialnym /w obowiązującym do tego dnia brzmieniu objętym t.j. ustawy ogłoszonym w Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ - nie było wątpliwości, że w sprawach należących do zadań zleconych gminie - jak przyznawanie zasiłków okresowych - organem odwoławczym /organem wyższego stopnia/ jest Wojewoda.

W tej sprawie obydwa organy orzekające działały w przekonaniu, że od dnia 1 stycznia 1999 r. - w wyniku reformy ustrojowej państwa - doszło do zmiany właściwości i, niezależnie od charakteru zadań, odwołania od decyzji gminnych ośrodków pomocy społecznej rozpatruje samorządowe kolegium odwoławcze.

Rodzące spory kompetencyjne właściwości zostało rozstrzygnięte postanowieniem sądu administracyjnego z dnia 30 czerwca 1999 r. I SA 633//99.

Sąd - wskazując wojewodę jako organ właściwy do rozpatrzenia odwołania od decyzji kierownika gminnego ośrodka pomocy społecznej, dotyczącej zasiłku okresowego i wydanej po dniu 1 stycznia 1999 r. - wyjaśnił, że sprawy z zakresu administracji rządowej zlecone przez ustawę jednostkom samorządu terytorialnego do wykonania nie są - w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą ogłoszoną w Dz.U. 1998 nr 162 poz. 1124/ - sprawami należącymi do właściwości jednostek samorządu terytorialnego i dlatego w sprawach tego rodzaju kolegia nie są organami wyższego stopnia właściwymi do prowadzenia postępowania odwoławczego.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ w związku z art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa, oraz na mocy art. 55 ust. 1 ustawy o NSA, gdyż odwołanie skarżącej powinien był rozpatrzyć Wojewoda i tylko ten organ był władny ocenić czy wniesiono je w terminie.

Strona 1/1