Skarga Wójta Gminy L. na trzy decyzje Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody (...) o przekazaniu na własność Gminy L. nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 i art. 208 Kpa w związku z art. 68 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Ministra
Tezy

W świetle art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ również mienie będące w zarządzie Lasów Państwowych może być przedmiotem przekazania na rzecz gminy, przy czym w postępowaniu prowadzonym w trybie tego przepisu Skarb Państwa powinien być reprezentowany przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Wójta Gminy L. na trzy decyzje Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1995 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody (...) o przekazaniu na własność Gminy L. nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 i art. 208 Kpa w związku z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów na rzecz skarżącego sto pięćdziesiąt złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
610 Sprawy komunalizacji mienia
Inne orzeczenia z hasłem:
Komunalizacja mienia
Lasy
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/3

Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów trzema decyzjami z dnia 20 lipca 1995 r., na wniosek Nadleśnictwa Ł., stwierdził nieważność trzech decyzji Wojewody (...) z dnia 29 stycznia 1993 r. o przekazaniu na własność Gminy L., na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, następujących nieruchomości: 1/ oznaczonej w ewidencji gruntów obręb W. jako działka nr 423, uregulowanej w Kw nr 29087 /której dotyczy decyzja Ministra nr (...)/;2/ oznaczonej w ewidencji gruntów obręb Z. jako działka nr 152, uregulowanej w Kw nr 28866 /której dotyczy decyzja Ministra nr (...)/; 3/ oznaczonej w ewidencji gruntów obręb S.W. jako działka nr 1137, uregulowanej w Kw nr 28520 /której dotyczy decyzja Ministra nr (...)/.

W uzasadnieniu powyższych decyzji Ministra podano, że wnioski o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody o przekazaniu wyżej opisanych nieruchomości na rzecz Gminy L. złożył nadleśniczy Nadleśnictwa Ł., podając, że nieruchomości te z dniem 1 stycznia 1992 r. przeszły z mocy prawa w zarząd Lasów Państwowych. Decyzja komunalizacyjna więc została wydana z naruszeniem prawa, co uzasadnia uznanie jej za nieważną na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Zdaniem Ministra, opisane nieruchomości stanowią własność Skarbu Państwa, a zarząd nad nimi sprawuje Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe. Jako zarządca tego majątku Lasy Państwowe reprezentują Skarb Państwa we wszystkich stosunkach cywilnoprawnych i prowadzą ewidencję tego majątku. Nieruchomości te, będące działkami leśnymi, podlegają przepisom szczególnym, to jest ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./, która z istoty rzeczy ogranicza możliwość przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na inne cele, wskazując jednocześnie organ właściwy do wydawania decyzji w tym względzie. Organem tym jest Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. W tej sytuacji przekazanie przez Wojewodę na rzecz gminy tak zarządzanego majątku Skarbu Państwa w drodze decyzji komunalizacyjnej nie jest możliwe, narusza bowiem powołane przepisy prawa materialnego. Dlatego decyzje Wojewody należy uznać za nieważne w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

W skargach na powyższe decyzje Wójt Gminy L. wnosi o ich uchylenie, podając, że unieważnienie decyzji Wojewody (...) zostało dokonane z naruszeniem prawa materialnego przez błędną jego interpretację. Minister bowiem nie wziął pod uwagę, że nieruchomości są zalesione tylko w części. Na pozostałej części są budynki szkoły podstawowej wraz z budynkami i urządzeniami towarzyszącymi. Od 1 stycznia 1993 r.

Gmina L. przejęła prowadzenie szkół podstawowych na swoim terenie jako zadanie własne. Ponadto w sprawach komunalizacji powołana wyżej ustawa z dnia 10 maja 1990 r. jest ustawą szczególną w stosunku do ustawy o lasach. Nie ma również prawnego uzasadnienia dla stosowania w procesie komunalizacji powołanej ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, ponieważ przeniesienie własności działek nie wymaga zmiany przeznaczenia gruntów. Wojewoda zatem prawidłowo zakwalifikował lasy państwowe jako mienie ogólnonarodowe /państwowe/, które może być przekazane gminie na własność na podstawie art. 5 ust. 4 powołanej ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Prowadzenie przez gminę szkół podstawowych jest niewątpliwie realizacją jej zadań i w ocenie Wojewody było to wystarczającą podstawą do skomunalizowania działek na wniosek gminy. W skargach powołano się również na to, że na podstawie decyzji z dnia 22 marca 1994 r. Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa powierzchnia leśna na omawianych działkach została wyłączona z zarządu Nadleśnictwa Ł. i przekazana w bezterminowe użytkowanie szkołom na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach. Zdaniem skarżącego, odmowa komunalizacji, a więc oddzielenie własności gruntu od własności budynków, utrudni gminie prawidłowe użytkowanie nieruchomości i właściwe zarządzanie przejętym mieniem szkolnym.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
610 Sprawy komunalizacji mienia
Inne orzeczenia z hasłem:
Komunalizacja mienia
Lasy
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)