Obrony interesów zawodu aptekarza nie stanowi już, niekiedy praktykowane, wypowiadanie się, Prezydium Naczelnej lub Okręgowej Rady Aptekarskiej, o celowości powstania nowej apteki lub hurtowni - zwłaszcza, że nie samorząd aptekarski będzie ponosił ryzyko gospodarcze takiej działalności, ani też, jak w tej sprawie - o zdolności prawnej podmiotu, który zamierza prowadzić aptekę, gdyż w każdym przypadku ocena należy niepodzielnie do organu koncesyjnego.
uchyla zaskarżoną uchwałę oraz uchwałę Prezydium Okręgowej Rady Aptekarskiej w sprawie ze skargi Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (...) w przedmiocie koncesji na prowadzenie apteki.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Istota sprawy sprowadziła się do zagadnienia, pod jakim względem organy samorządu aptekarskiego mają opiniować wnioski koncesyjne, aby zachować swoją właściwość i nie przejmować roli organu koncesyjnego.
Zadaniem samorządu aptekarskiego jest obrona interesów zawodu aptekarza /art. 7 ust. 1 pkt 1 in fine ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich - Dz.U. nr 41 poz. 179 ze zm./ czyli interesów osób wykonujących wymagającą odpowiednich kwalifikacji pracę w aptekach i hurtowniach środków farmaceutycznych /art. 3 ustawy/.
Zadanie to wyznacza zakres opinii koncesyjnej i ogranicza ją wyłącznie do problematyki zawodowej, gdyż obrona interesów zawodu aptekarza polega na badaniu kto i w jakich warunkach wykonuje zawód.
Obrony interesów zawodu aptekarza nie stanowi już ani, niekiedy praktykowane, wypowiadanie się o celowości powstania nowej apteki lub hurtowni - zwłaszcza, że nie samorząd aptekarski będzie ponosił ryzyko gospodarcze takiej działalności - ani też, jak w tej sprawie, o zdolności prawnej podmiotu, który zamierza prowadzić aptekę, gdyż w każdym przypadku ocena należy niepodzielnie do organu koncesyjnego.
Organ koncesyjny bowiem jest obowiązany działać na podstawie przepisów prawa /art. 6 Kpa/ i sam rozstrzygnie czy koncesja może być udzielona, załatwiając zaś sprawę musi uwzględnić nie tylko interes wnioskodawcy lecz także interes społeczny /art. 7 in fine Kpa/, nie zawsze tożsamy z oczekiwaniami samorządu zawodowego.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.