Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Leszek Włoskiewicz Sędziowie NSA - Maria Wiśniewska ( spr.) - Cezary Pryca Protokolant-Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2002 r. sprawy ze skargi i na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w z dnia Nr w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę
Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Zarządu Miasta z dnia
r. ustalającej właścicielom działki nr ew. , położonej w przy ul. opłatę adiacencką w kwocie 1486 zł z tytułu wybudowania wodociągu, decyzją nr z dnia r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu swojej decyzji przytoczyło następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Decyzją nr z dnia r. Zarząd Miasta ustalił właścicielom działki nr ew. położonej w przy ul. opłatę adiacencką w kwocie 1486 zł z tytułu wybudowania wodociągu w ulicy ; W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że sieć wodociągowa w ul. została przekazana do użytku w dniu 1 lipca 1997
r. Budowa sieci wodociągowej została sfinansowana ze środków Gminy. W związku z tym, zgodnie z uchwałą Rady Miasta nr z dnia 21 maja 1998 r. w sprawie ustalenia stawek procentowych opłat adiacenckich z tytułu wybudowania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych, naliczono opłatę w wysokości 13% od wzrostu wartości nieruchomości.
Od powyższej decyzji odwołali się , podnosząc, że nabyli przedmiotową nieruchomość w październiku 1998 r., a zatem decyzja o naliczeniu opłaty, dotyczącą 1997 r., powinna być skierowana do poprzedniego właściciela
Rozpatrując sprawę należało zważyć, że opłata adiacencką, o której mowa w rozdziale 7 działu III ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz.741 ze zm.), zgodnie z definicją zawartą w art.4 pkt 11 tej ustawy, jest formą przymusowego udziału w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej, w tym urządzeń i przewodów wodociągowych, odpowiednio do wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego wybudowaniem tych urządzeń. Zobowiązanymi do wnoszenia opłat adiacenckich są właściciele nieruchomości, jeśli mogą z wybudowanych urządzeń skorzystać. Warunkiem dopuszczalności ustalenia opłat adiacenckich jest wzrost wartości nieruchomości pozostający w związku przyczynowym z wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej. Wysokość opłaty adiacenckiej ustala się biorąc za podstawę różnicę pomiędzy wartością nieruchomości przed wybudowaniem urządzeń infrastrukturalnych, a wartością nieruchomości po ich wybudowaniu, określoną przez rzeczoznawcę majątkowego. Stosownie do art.145 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ustalenie opłaty adiacenckiej następuje w formie decyzji administracyjnej wydawanej przez zarząd gminy. Oddanie do użytku urządzenia infrastruktury technicznej wybudowanego z udziałem środków Skarbu Państwa lub gminy stanowi wprawdzie konieczną przesłankę do wydania decyzji, o jakiej mowa w art. 145 ust. 1 powołanej ustawy, nie oznacza to jednak, że obowiązek wniesienia opłaty adiacenckiej powstaje z chwilą oddania do użytku urządzenia infrastruktury technicznej. Decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej, jak każda decyzja konstytutywna, uwzględnia stan faktyczny i prawny istniejący w dacie jej wydania. Podmiotem zobowiązanym do wniesienia opłaty adiacenckiej jest zatem osoba (fizyczna lub prawna) będąca właścicielem nieruchomości w dacie wydania decyzji ustalającej opłatę.