Przepis art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ma zastosowania, jeżeli stronami postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /skarżącym i organem, który wydał zaskarżony akt/ są organy administracji reprezentujące Skarb Państwa.
uchyla zaskarżoną decyzję.
Orzeczeniem wydanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661/, Społeczna Komisja Rewindykacyjna, działając na wniosek Komisji Zakładowej Solidarności zobowiązała:
1/ Międzyzakładowy Związek Zawodowy Pracowników Ochrony Zdrowia (...) do zapłacenia wnioskodawcy złotych 66 z ustawowymi odsetkami;
2/ Wojewodę K. do wypłacenie wnioskodawcy złotych 21.456 z ustawowymi odsetkami.
Wojewoda K. zakwestionował to orzeczenie. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Wojewoda K. wnosi o uchylenie lub stwierdzenie nieważności punktu II orzeczenia w zakresie obciążenia Wojewody zwrotem kwoty 21.456 z oraz zasądzenie od społecznej Komisji Rewindykacyjnej na rzecz Wojewody K. kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz wstrzymania orzeczenia w części zaskarżonej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga jest uzasadniona, choć nie wszystkie jej wywody Sąd uznał za trafne. Przede wszystkim błędnie jest interpretowana właściwość wojewody do regulowania zobowiązań Skarbu Państwa, wynikających z orzeczeń społecznej Komisji Rewindykacyjnej. Pod tym względem ustawa z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie utraconego majątku przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego nie pozostawia żadnych wątpliwości, że w imieniu Skarbu Państwa "występują wojewodowie właściwi ze względu na siedzibę organizacji uprawnionej do uzyskania zwrotu majątku lub środków finansowych" w sprawach, o których mowa w ust. 4 i 5 art. 31. Błędny jest także wniosek o zasądzenie od Społecznej Komisji Rewindykacyjnej na rzecz Wojewody K. kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Jakkolwiek ta Komisja pełni funkcję organu administracji publicznej, a na zasadzie art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Sąd ma obowiązek orzec zwrot kosztów na rzecz skarżącego od organu, który wydał zaskarżony akt, jeśli sąd uwzględnia skargę, to jednak Wojewoda K. w sprawie reprezentuje Skarb Państwa i był zwolniony z obowiązku uiszczenia opłat sądowych /art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm. w związku z art. 59 wyżej cytowanej ustawy o NSA/. W postępowaniu sądowoadministracyjnym rozliczenia kosztów postępowania nie dokonuje się między stronami sporu /jak w postępowaniu cywilnym/, lecz między stroną skarżącą a Skarbem Państwa, reprezentowanym przez organ orzekający /wyrok NSA z dnia 25 października 1983 r. I SA 886/83, niepubl./. Jeżeli zatem stroną skarżącą jest także podmiot reprezentujący Skarb Państwa, zwrot kosztów byłby zasądzony od Skarbu Państwa na rzecz Skarbu Państwa. Należy stwierdzić, że art. 55 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o NSA nie ma zastosowania, jeżeli stronami postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /skarżącym i organem, który wydał zaskarżony akt/ są organy administracji reprezentujące Skarb Państwa.