Sprawa ze skargi NSZZ Pracowników "P." SA w R. na orzeczenie w przedmiocie zwrotu majątku związkowego na rzecz NSZZ "Solidarność" Komisji Zakładowej "P." SA w R.
Tezy

Art. 3[1] ust. 4 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /t.j. Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661/ w wyniku wprowadzenia stanu wojennego przewiduje wprawdzie zaspokajanie przez Skarb Państwa /w imieniu którego występują wojewodowie/ roszczeń organizacji związkowych nie zaspokojonych przez podmioty, o których mowa w tym przepisie, a art. 3[2] ust. 1 powołanej ustawy określa formy kompensowania tych roszczeń, to jednak ww. ustawa w art. 3[2] ust. 3 zobowiązywała Radę Ministrów do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowych zasad i trybu regulowania zobowiązań Skarbu Państwa, o których mowa w art. 3[1] ust. 4 i 5.

Do czasu zatem wydania rozporządzenia Rady Ministrów, Społeczna Komisja Rewindykacyjna nie może orzekać o zobowiązaniach Skarbu Państwa powstałych na podstawie art. 3[1] ust. 4 i 5 rzeczonej ustawy. Nie jest bowiem znany nie tylko tryb regulowania tych zobowiązań, ale także szczegółowe jego zasady.

Chodzi tu przy tym zarówno o zobowiązania Skarbu Państwa o wartości przekraczającej podane w art. 3[2] ust. 2 kwoty, jak i o zobowiązania nie przekraczające tych kwot. Przepis art. 3[2] ust. 3 ustawy odnosi się wszak do zobowiązań wymienionych w art. 3[1] ust. 4 i 5, a więc do zobowiązań Skarbu Państwa w ogólności i dopóki nie zostało wydane rozporządzenie Rady Ministrów, nie są znane zasady i tryb regulowania również zobowiązań nie przekraczających odpowiednio 10.000 zł i 100.000 zł /zob. art. 3[2] ust. 2/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi NSZZ Pracowników "P." SA w R. na orzeczenie z dnia 21 listopada 1996 r., (...) Społecznej Komisji Rewindykacyjnej w przedmiocie zwrotu majątku związkowego na rzecz NSZZ "Solidarność" Komisji Zakładowej "P." SA w R. - stwierdza nieważności decyzji Społecznej Komisji Rewindykacyjnej; (...).

Uzasadnienie strona 1/4

Orzeczeniem z dnia 21 listopada 1996 r., sprostowanym postanowieniem z dnia 13 grudnia 1996 r., Społeczna Komisja Rewindykacyjna zobowiązała NSZZ Pracowników "P." SA w R. do zapłaty 105,70 zł, a Wojewodę do zapłaty kwoty 31.868,51 zł, w tym kwoty 10.000 zł w gotówce, a pozostałą część, tj. 21.868,51 zł, na zasadach i trybie określonym w art. 3[2] ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. nr 4 poz. 17 ze zm./ na rzecz NSZZ "Solidarność" Komisji Zakładowej "P." SA w R., umarzając postępowanie w stosunku do "P." SA w R.

W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że Społeczna Komisja Rewindykacyjna orzeczeniem z dnia 6 lipca 1993 r. orzekła o obowiązku zwrotu przez NSZZ Pracowników P.P. "P." w R. kwoty 69.642.700 zł /przed denominacją/ na rzecz NSZZ "Solidarność" Komisji Zakładowej "P." w R. tytułem zwrotu majątku przejętego w wyniku wprowadzenia stanu wojennego. Wyrokiem z dnia 28 czerwca 1996 r. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził nieważność tego orzeczenia. Rażące naruszenie prawa polegało bowiem na rozpoznaniu wniosku o zobowiązaniu do zwrotu majątku w stosunku do NSZZ Pracowników P.P. "P." z uchybieniem terminu materialnoprawnego wskazanego w art. 10 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego, gdyż wniosek przeciwko uczestnikowi postępowania został zgłoszony dopiero w dniu 4 maja 1993 r.

Po wydaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny tego wyroku z dnia 4 sierpnia 1996 r. weszła w życie ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku (...) /Dz.U. nr 75 poz. 355/. Ustawa ta znowelizowała m.in. art. 10 w ten sposób, iż obecnie nie uwzględnia się upływu terminu określonego w ust. 1, jeżeli w wyniku postępowania wszczętego w tym terminie okaże się, że zobowiązany do zwrotu jest inny podmiot niż wskazany we wniosku i wnioskodawca zażąda zwrotu majątku od tego podmiotu. Z oświadczenia wnioskodawcy wynika, że przedsiębiorstwo, w którym działa wnioskodawca, zostało przekształcone w Spółkę Akcyjną i nosi nazwę P. Spółka Akcyjna, wnioskodawca zmienił nazwę na NSZZ "Solidarność" Komisja Zakładowa "P." S.A. w R., zaś wskazany na wniosku z dnia 4 maja 1993 r. uczestnik postępowania przekształcił się w NSZZ "M." w P. S.A. Zgodnie z powołaną ustawą z dnia 10 maja 1996 r. do sprawy został wezwany jako uczestnik Wojewoda.

Wnioskodawca popierał wniosek o zwrot majątku przeciwko "M.", cofnął zaś wniosek przeciwko zakładowi pracy.

Zdaniem Komisji bezsporne jest, iż wnioskodawca w dniu 31 grudnia 1981 r. posiadał na koncie bankowym kwotę 338.998 zł i ta kwota została przekazana w dniu 16 grudnia 1983 r. na konto NSZZ pracowników P. w R. Związki zawodowe, którym przekazano środki finansowe, na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1990 r. zobowiązane są do ich zwrotu z odsetkami wynikającymi ze stopy procentowej, ustalonej przez NBP dla oprocentowania kredytu refinansowego, naliczonym za okres od 1 lutego 1991 r. do dnia wydania orzeczenia o zwrocie. Oprocentowanie kredytu refinansowego za cały powyższy okres wynosi 211,89 procent i procent ten od kwoty utraconej przez wnioskodawcę wynosi 718.302,86 zł i wraz z kwotą utraconą stanowi 1.057.300,76 zł. Kwotę tę, tj. 105,73 zł /po denominacji/ zobowiązany jest zwrócić NSZZ "M." w P. S.A., który jest następcą prawnym NSZZ Pracowników "P." w R.

Strona 1/4