Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w przedmiocie kary dyscyplinarnej
Tezy

Ponieważ postępowanie o zastosowaniu kary dyscyplinarnej prowadzone przez organ administracji opiera się na wynikach postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego przez Komisję Odpowiedzialności Zawodowej, to tak przy pierwszym rozpoznaniu sprawy, jak też w postępowaniu prowadzonym z wniosku o ponowne jej rozpoznanie, niezbędne jest zwrócenie się do tej Komisji o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędziowie NSA Anna Łukaszewska-Macioch WSA Elżbieta Lenart (spr.) Protokolant Iwona Kosińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2005 r. sprawy ze skargi J.L. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej 1) Uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] kwietnia 2003 roku, numer [...] 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3) zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz J.L. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2003 r. nr [...] , w której orzekł o udzieleniu J.L. kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia licencji zawodowej do czasu ponownego zdania egzaminu z wynikiem pozytywnym.

Z uzasadnienia decyzji organu wynika, że Stowarzyszenie Pośredników w Obrocie Nieruchomościami [...] zwróciło się do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast o nadanie toku sprawie nie wypełnienia przez J.L. obowiązków, o których mowa w art. 181 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze z zmianami).

W związku z w/w pismem Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zwrócił się do Komisji Odpowiedzialności Zawodowej o wszczęcie postępowania wyjaśniającego w stosunku do J.L. Powyższe postępowanie zostało wszczęte w celu zbadania następujących zarzutów - nie wypełnienia obowiązków, o których mowa w art. 181 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami , poprzez brak stosowania przepisów prawa i standardów zawodowych oraz zasad etyki zawodowej tj. naruszenie przepisów art. 180 ust.2 w/w ustawy , § 8 pkt.1 i 2 Kodeksu Etyki oraz § 6 pkt.2 Standardów Zawodowych.

Na podstawie przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego Komisja Odpowiedzialności Zawodowej stwierdziła, iż J.L.- pośrednik w obrocie nieruchomościami, swym postępowaniem naruszył przepisy art. 179 ust. 3, art.180 ust.2 i art.181 ust.1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze z zmianami).

J.L. jest prezesem zarządu spółki P., której przedmiotem działalności jest pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Jest on pośrednikiem w obrocie nieruchomościami w myśl art. 179 ust.2 w/w ustawy i jednocześnie jedyną osobą posiadającą stosowną licencję uprawniającą do wykonywania czynności zawodowych z tytułu pośrednictwa w obrocie nieruchomościami w spółce P.. Spółka ta posiada filie w B., T., I., P., G. i G.. J.L. twierdzi , że zatrudnia pięciu pracowników posiadających licencję, jednak nie przedstawił żadnych dowodów , że osoby wskazane przez niego pracują w firmie P. , a w szczególności nie przedstawił on umów, z których wynikałby zakres ich obowiązków. Komisja stwierdziła, że fakt posiadania licznych filii przez P. świadczy o tym, że nadzór pośrednika J.L. nad pracownikami firmy jest nierealny i fikcyjny, tym bardziej , że pośrednictwo w obrocie nieruchomościami wiąże się ze stałym i osobistym kontaktem z klientem oraz sprawowaniem bezpośredniej opieki nad każdą sprawą .

Ponadto J.L. jest zatrudniony w charakterze pośrednika na 1/3 etatu w spółce cywilnej " O.", której właściciele nie posiadają licencji pośrednika. Jest to spółka konkurencyjna do jego firmy ze względu na rodzaj wykonywanej działalności oraz bliskie położenie w stosunku do siedziby P.. Zdaniem Komisji Odpowiedzialności Zawodowej takie postępowanie J.L. jest nieetyczne, świadczy o braku poszanowania dobrych obyczajów , wiąże się z zaniedbywaniem klientów jednej i drugiej firmy a ponadto jest sprzeczne z art. 181 ust.1 w związku z art. 179 ust. 3 i art.180 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Strona 1/3