Uzyskanie członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446 ze zm./, to jest przed dniem 29 listopada 1991 r., wyłącza możliwość uzyskania rekompensaty pieniężnej na podstawie art. 7 ust. 1 tej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Ewy B. na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 października 1993 r. nr PO 4/053-K-153/93 w przedmiocie rekompensaty pieniężnej na uzupełnienie wydatków na wkład mieszkaniowy.
Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa decyzją z dnia 14 października 1993 r. nr PO 4/053/-K-153/93 utrzymał w mocy decyzję Wojewody (...) z dnia 3 czerwca 1993 r. nr G/L-XII-7111/108/92/HS o odmowie wypłacenia Ewie B. rekompensaty pieniężnej na uzupełnienie wydatków na wkład mieszkaniowy. Jako podstawę prawnomaterialną decyzji podano art. 7 ust.1 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446 ze zm./. W uzasadnieniu decyzji zaś podano, że Ewa B. co najmniej od dnia 22 maja 1991 r. jest członkiem Spółdzielni Mieszkaniowej "P." w G., gdyż w tym dniu zawarła z wymienioną Spółdzielnią umowę w sprawie określenia kolejności przydziału mieszkania. W tym stanie uznano, że Ewa B. nie spełnia warunków przewidzianych w art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, gdyż przepis ten odnosi się do osób, które w dniu wejścia w życie tej ustawy, to jest w dniu 29 listopada 1991 r., były kandydatami, a nie członkami spółdzielni mieszkaniowej. Pozostawanie Ewy B. w tym dniu na liście kandydatów do spółdzielni mieszkaniowej, prowadzonej przez Wojewodę, mimo uzyskania członkostwa w Spółdzielni Mieszkaniowej "P." w G., nie uzasadnia przyznania rekompensaty pieniężnej na podstawie powoływanego przepisu ustawy.
Decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa Ewa B. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarzucając, iż jest ona niezgodna z prawem, gdyż narusza art. 7 ustawy z dnia 4 października 1991 r. oraz Ustawę konstytucyjną. Zdaniem skarżącej, spełnia ona warunki określone w art. 7 ust. 1 powoływanej ustawy, a w takiej sytuacji odmowa wypłacenia rekompensaty narusza konstytucyjną zasadę równości wobec prawa.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, uznając zarzuty skargi za nie zasługujące na uwzględnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zarzuty skargi wniesionej do sądu administracyjnego są wynikiem różnego rozumienia treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446 ze zm./. Przepis ten nasuwa znaczne trudności interpretacyjne w orzecznictwie organów administracji, a także był wielokrotnie przedmiotem analizy w orzeczeniach sądu administracyjnego. Na przykład można wskazać wyrok z dnia 14 października 1994 r. I SA 1493/93 oraz wyrok z dnia 29 listopada 1994 r. I SA 2333/93. W wyrokach tych, wyrażających linię orzeczniczą sądu administracyjnego ukształtowaną na tle stosowania art. 7 ust.1 powoływanej ustawy, stwierdzono, że uzyskanie członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej przed dniem wejścia w życie omawianej ustawy, to jest przed dniem 29 listopada 1991 r., wyłącza możliwość uzyskania rekompensaty pieniężnej na podstawie omawianego przepisu.
Skład orzekający w niniejszej sprawie podziela ten pogląd, podkreślając, że analizowany przepis mówi jedynie o kandydatach do spółdzielni mieszkaniowych, przy czym jedynie w kwestii zgromadzenia wymaganego wkładu mieszkaniowego ustanawia termin do końca 1990 r. Takie rozumienie omawianego przepisu wynika zarówno z jego wykładni gramatycznej, jak i celowościowej, szczególnie gdy weźmie się pod uwagę stan prawny powstały po wejściu w życie ustawy z dnia 20 stycznia 1990 r. o zmianach w organizacji i działalności spółdzielczości /Dz.U. nr 6 poz. 36/ oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 czerwca 1990 r. w sprawie zasad i trybu przejęcia przez wojewodów list kandydatów zarejestrowanych w związkach spółdzielni mieszkaniowych, a także obsługi i kierowania kandydatów do spółdzielni mieszkaniowych /Dz.U. nr 40 poz. 230/.
Sąd nie podzielił zarzutu dotyczącego nierównego traktowania w zaskarżonej decyzji członków i kandydatów spółdzielni. Zarzut taki mógłby być kierowany jedynie pod adresem ustawodawcy, który omawianym przepisem objął kandydatów spółdzielni mieszkaniowych, pomijając w nim członków oczekujących na przydział lokalu. Kwestia ta jednak nie mogła być przedmiotem rozważań sądu administracyjnego, jako wykraczająca poza jego właściwość.
W tym stanie Sąd nie dopatrzył się naruszenia prawa przez zaskarżoną decyzję i na podstawie art. 207 par. 5 Kpa orzekł o oddaleniu skargi.