Dwuletni termin przewidziany w art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych /Dz.U. nr 133 poz. 884 ze zm./ jest terminem prawa materialnego i nie może być przywrócony niezależnie od przyczyn opóźnienia.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skarg Ryszarda W. na decyzje Ministra Gospodarki 1/ z dnia 20 października 2000 r. (...) w przedmiocie potwierdzenia uprawnień przewodnika turystycznego górskiego sudeckiego.
2/ z dnia 20 października 2000 r. (...) w przedmiocie potwierdzenia uprawnień pilota wycieczek - oddala skargi.
Minister Gospodarki decyzjami z dnia 20 października 2000 r. (...) utrzymał w mocy dwie decyzje Wojewody D. z dnia 22 września 2000 r. (...) w sprawie odmowy potwierdzenia Ryszardowi W. uprawnień przewodnika turystycznego górskiego-sudeckiego oraz (...) w sprawie odmowy Ryszardowi W. uprawnień pilota wycieczek.
W uzasadnieniu obu decyzji Minister Gospodarki podał, że zgodnie z art. 49 ust. 2 w związku z art. 52 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych /Dz.U. nr 133. poz. 884 ze zm./ osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy tj. 1 lipca 1998 r. posiadały uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek, były obowiązane, pod rygorem utraty dotychczasowych uprawnień, do wystąpienia w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy - czyli do dnia 30 czerwca 2000 r. - z wnioskiem o potwierdzenie posiadanych uprawnień oraz ich udokumentowanie.
Termin ten ma charakter materialnoprawny i nie można go przywrócić na podstawie art. 58 Kpa.
Z dokumentacji przesłanej przez Wojewodę D. wynika, że wniosek Ryszarda W. o potwierdzenie posiadanych uprawnień, wpłynął do Wydziału Spraw Obywatelskich (...) Urzędu Wojewódzkiego we W., Oddział Zamiejscowy w J.-G. w dniu 12 września 2000 r., czyli po utracie uprawnień. W związku z powyższym Wojewoda nie miał podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku o potwierdzenie i udokumentowanie uprawnień, które wcześniej zostały utracone.
Na decyzje te złożył skargi Ryszard W. i podniósł, że od blisko 30 lat posiada uprawnienia przewodnika górskiego-sudeckiego oraz pilota wycieczek zagranicznych i jest ratownikiem GOPR. Obecnie ma 55 lat i wykonywany zawód jest podstawowym źródłem utrzymania rodziny, gdyż żona pozostaje bez pracy, a córka jest uczennicą. Skarżący uważa, że za spóźnienie w złożeniu wymaganych dokumentów winna być kara finansowa, a nie utrata uprawnień.
W odpowiedzi na skargi Minister Gospodarki wniósł o ich oddalenie i podtrzymał argumenty przedstawione w uzasadnieniach zaskarżonych decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargi nie mogły być uwzględnione, gdyż zaskarżone decyzje nie naruszają prawa.
Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych /Dz.U. 2001 nr 55 poz. 578/ osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy posiadały uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek krajowych, nadane im przez terenowe organy administracji rządowej, zdały egzamin na przewodnika turystycznego w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym albo u innego organizatora szkolenia w zakresie obowiązującym w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym, posiadały uprawnienia pilota wycieczek zagranicznych, nadane im przez centralny organ administracji rządowej do spraw turystyki lub przez instytucję uprawnioną przez ten organ - stają się odpowiednio przewodnikami turystycznymi lub pilotami wycieczek w rozumieniu ustawy, z zastrzeżeniem ustępu 2. Natomiast przepis art. 49 ust. 2 powołanej ustawy o usługach turystycznych nakłada na osoby wymienione w art. 49 ust. 1 tej ustawy obowiązek, pod rygorem utraty dotychczasowych uprawnień, do wystąpienia w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy, z wnioskiem o potwierdzenie posiadanych uprawnień oraz ich udokumentowanie.