Skarga Krzysztofa O. na decyzję Kierownika Urzędu Gospodarki Morskiej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o unieważnieniu książeczki żeglarskiej i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także
Tezy

1. Orzeczenie właściwych organów o cofnięciu danej osobie zezwolenia na przekraczanie granicy Państwa, na podstawie którego urząd morski obowiązany jest unieważnić książeczkę żeglarską, ma wszelkie cechy decyzji administracyjnej i powinno być wydane w formie takiej decyzji.

2. Pismo komendy wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej, w którym organ ten prosi Urząd Morski o odebranie książeczki żeglarskiej wskazanej osobie, nie jest dokumentem orzekającym - z powołaniem się na odpowiednią podstawę prawną - o cofnięciu tej osobie zezwolenia na przekraczanie granic Państwa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Krzysztofa O. na decyzję Kierownika Urzędu Gospodarki Morskiej z dnia 24 stycznia 1983 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o unieważnieniu książeczki żeglarskiej i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Kierownika Urzędu Gospodarki Morskiej kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 29 września 1982 r. nr DŻg.I-8111-53/26/82 Kierownik Urzędu Morskiego w G. unieważnił książeczkę żeglarską, wydaną przez ten urząd dnia 20 maja 1982 r. Krzysztofowi O. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że decyzją właściwych organów cofnięte zostało Krzysztofowi O. zezwolenie na przekraczanie granicy Państwa. W tej sytuacji na zasadzie par. 6 ust. 3 zarządzenia Ministra Żeglugi z dnia 24 lipca 1971 r. w sprawie książeczek żeglarskich i list załogi na polskich statkach morskich /M.P. nr 44 poz. 283/ należało książeczkę żeglarską unieważnić. Decyzja ta nie była zaskarżona.

W dniu 19 grudnia 1982 r. Krzysztof O. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności wyżej wskazanej decyzji, podnosząc, że wydanie mu książeczki żeglarskiej było poprzedzone wydaniem decyzji przez właściwy organ Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i decyzja ta jest wiążąca. Może ona być cofnięta przez kompetentny organ na podstawie określonych przepisów, przy zachowaniu wymaganego trybu postępowania i przy przestrzeganiu minimum praw przysługujących obywatelom uprzednio upoważnionym do przekraczania granicy Państwa. W sprawie niniejszej, zdaniem Krzysztofa O., warunki te nie były spełnione, gdyż nie został on poinformowany o wszczęciu postępowania oraz o jego przebiegu i wyniku.

Kierownik Urzędu Gospodarki Morskiej, decyzją z dnia 24 stycznia 1983 r. nr PA-05-482/3/83, odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Morskiego w G. nr DŻg.I-8111-53/26/82 z dnia 29 września 1982 r., dotyczącej unieważnienia Krzysztofowi O. książeczki żeglarskiej. W uzasadnieniu tej decyzji powołano się na par. 6 ust. 3 cytowanego już zarządzenia Ministra Żeglugi, stwierdzając, że Urząd Morski obowiązany jest zażądać zwrotu książeczki żeglarskiej, jeżeli cofnięte zostanie zezwolenie na przekraczanie granicy Państwa przez właściwe organy. tak też się stało w sprawie Krzysztofa O.

Na tę decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożył Krzysztof O., powtarzając argumenty zawarte we wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji kierownika Urzędu Morskiego w G.

W odpowiedzi na skargę kierownik Urzędu Gospodarki Morskiej podtrzymał swoją decyzję, powtarzając jej uzasadnienie oraz dodając, że właściwe organy /pismo KW MO w G. z dnia 27 września 1982 r. nr MH-O-1759/82/ cofnęły zezwolenie na przekraczanie granicy i w tej sytuacji Urząd Morski miał obowiązek wydać decyzję o pozbawieniu Krzysztofa O. książeczki żeglarskiej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa Sąd powołany jest do badania zgodności z prawem zaskarżonych decyzji. Tą kontrolą objęte jest zarówno przestrzeganie przepisów prawa materialnego, jak też przepisów o postępowaniu administracyjnym.

Oceniając zaskarżoną decyzję, Sąd jest obowiązany ustalić, czy przy załatwianiu sprawy zakończonej decyzją administracyjną - jeśli wydanie decyzji uwarunkowane jest innym dokumentem - dokument taki został wydany zgodnie z przepisami prawa, oraz skontrolować, czy postępowanie w sprawie było prowadzone zgodnie z przepisami.

Strona 1/3