Uchwała wojewódzkiej rady narodowej, która - zamiast określić szczegółowe zasady ustalania cen gruntów - ustala ceny za grunty, narusza upoważnienie do stanowienia prawa miejscowego, wyrażone w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Antoniego i Czesławy małżonków P. na decyzję Głównego Geodety Wojewódzkiego w Łomży z dnia 31 marca 1987 r. w przedmiocie opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste działki i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Geodety Miejskiego w Ł., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od organu stopnia wojewódzkiego kwotę dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżących.
Na podstawie ustawy z dnia 28 maja 1987 r. o sprzedaży przez państwo domów mieszkalnych i działek budowlanych /Dz.U. nr 31 poz. 132/ aktem notarialnym z dnia 8 lutego 1960 r. została sprzedana na własność czasową Czesławie i Antoniemu małżonkom P. działka nr 5, położona w Ł. przy ul. S. o obszarze 750 m2. Należność za przeniesienie własności czasowej działki została ustalona w postaci opłat rocznych, odpowiadających jednej pięćdziesiątej ceny wyjściowej, to jest w wysokości 340,50 zł.
Decyzją geodety Miejskiego w Łomży z dnia 15 października 1986 r. nr G.G.8224-2-134/86, wydaną na podstawie art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ oraz par. 9 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zasad i trybu ustalania opłat z tytułu użytkowania wieczystego, zarządu i użytkowania gruntów /Dz.U. nr 47 poz. 241/, została ustalona, poczynając od 1986 r., opłata roczna w wysokości 3.765 zł za użytkowanie wieczyste powyższej działki. Jako podstawę do ustalenia wysokości tej opłaty organ I instancji przyjął uchwałę Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łomży nr VIII/46/85 z dnia 26 września 1985 r. w sprawie ustalenia cen gruntów państwowych w województwie łomżyńskim /Dz.Urz. Woj. Łomżyńskiego nr 12 poz. 146/. Uchwała ta ustaliła cenę za grunty w mieście w pełni uzbrojone w urządzenia komunalne - 600 zł za 1 m2, częściowo uzbrojone - 500 zł za 1 m2 i nie uzbrojone - 400 zł za 1 m2.Opłatę naliczono przyjmując 1 procent wartości nieruchomości.
Decyzję organu I instancji zaskarżyli Czesława i Antoni małżonkowie P., podnosząc, że są emerytami i nie stać ich na ponoszenie tak wysokich opłat. Odwołanie to uwzględnił Kierownik Wydziału Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w Ł. i decyzją z dnia 17 lutego 1987 r. obniżył poprzednio ustaloną opłatę, stosując na podstawie art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości 50 procent obniżkę przewidzianą dla emerytów i rencistów. Ustalona w ten sposób opłata roczna wyniosła 1.883 zł.
Od powyższej decyzji Czesława i Antoni małżonkowie P. odwołali się do organu II instancji, wyrażając chęć wpłacenia należnych opłat za pozostałe 24 lata użytkowania działki i podnosząc jednocześnie, że ustalone dotychczas opłaty są nadal zbyt wysokie.
Główny Geodeta Wojewódzki w Łomży decyzją z dnia 31 marca 1987 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Geodety Miejskiego w Ł., uznając, że jest ona zgodna z przepisami powyższej ustawy oraz z par. 9 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zasad i trybu ustalania opłat z tytułu użytkowania wieczystego, zarządu i użytkowania gruntów /Dz.U. nr 47 poz. 241/. Zgodnie z tym ostatnim przepisem opłata roczna za istniejące prawo użytkowania wieczystego nie może przekraczać 1 procent ceny gruntów ustalonej uchwałą wojewódzkiej rady narodowej. Ze względu na to, że małżonkowie P. utrzymują się z renty i emerytury, organ zgodnie z art. 47 ust. 3 tej ustawy zastosował 50 procent obniżkę w opłatach.