Pełnoletność kandydata, która jest jedną z przesłanek nabycia prawa do rekompensaty należy uznać na dzień dokonywania wydatków.
uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody T. z dnia 4 kwietnia 1995 r. w sprawie ze skargi Małgorzaty W. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (...) w przedmiocie odmowy przyznania rekompensaty pieniężnej na cele mieszkaniowe.
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia 18 marca 1997 r. (...) utrzymał w mocy decyzję Wojewody T. z dnia 4 kwietnia 1995 r. odmawiającej Małgorzacie W. przyznania rekompensaty pieniężnej na uzupełnienie wydatków na cele mieszkaniowe.
W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że rekompensatę pieniężną przewidzianą w ustawie z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446/ mogą otrzymać kandydaci do spółdzielni mieszkaniowych spełniający wszystkie warunki określone w art. 7 tej ustawy, którzy w dniu jej wejścia w życie tj. 29.11.1991 r. byli objęci listami prowadzonymi przez wojewodów lub zarejestrowani w spółdzielniach mieszkaniowych, do końca 1990 r. zgromadzili wymagane wkłady mieszkaniowe, są pełnoletni, nie posiadają samodzielnego mieszkania lub zamieszkują w mieszkaniach, w których na osobę przypada mniej niż 5 m2 powierzchni mieszkalnej oraz ponieśli wydatki na cele mieszkaniowe wymienione w ust. 2 określonej w ust. 4 wysokości.
Zgodnie z zaświadczeniem z PKO wkład na książeczce mieszkaniowej Małgorzaty M. /obecnie W./ na dzień 31 grudnia 1990r. wynosił 307 zł /razem z odsetkami i premią gwarancyjną/ i był niższy od wymaganego wkładu ustalonego przez Wojewodę T. o 66,41 zł. Fakt, że do końca 1990 r. nie został zgromadzony wymagany wkład mieszkaniowy, wyklucza możliwość przyznania rekompensaty, gdyż nie został spełniony jeden z warunków art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy.
Nie zależnie od powyższego Małgorzata W. /data urodzenia - 8.01.1974 r./ była niepełnoletnia. Warunkiem do uzyskania rekompensaty w świetle art. 7 ust. 1/ jest pełnoletność wnioskodawcy w dniu wejścia w życie ustawy tj. 29.11.1991 r.
Od decyzji tej skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła Małgorzata W. zarzucając naruszenie art. 7-9, art. 11, art. 77 Kpa poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy i nieustosunkowanie się do kwestii podniesionych w odwołaniu, a także naruszenie przepisów Konstytucji poprzez nierówne traktowanie, na podstawie tego samego przepisu, obywateli.
W uzasadnieniu podniesiono, iż wysokość wymaganego wkładu została ustalona przez Wojewodę T. dopiero w 1995 r. Ponadto wskazano, iż przepisy ustawy z dnia 4 października 1991 r. nie wymagają spełnienia wymogu pełnoletności na dzień wejścia w życie tej ustawy, ale nie na dzień składania wniosku o wypłacenie rekompensaty.
W odpowiedzi na skargę Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wnosząc o jej oddalenie podtrzymał swoje stanowisko prezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
W tym stanie sprawy Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Podniesione w skardze nieprawidłowości w interpretacji przepisu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 4 października 1991 r. są zasadne.
Analiza powołanego przepisu wskazuje, iż nie wszystkie zawarte w niej przesłanki niezbędne do uzyskania rekompensaty winny być spełnione na dzień wejścia w życie powoływanej ustawy. Obligatoryjnie na dzień rozpoczęcia obowiązywania tej ustawy muszą być spełnione dwie przesłanki - tj. osoba zainteresowana musi być kandydatem do spółdzielni mieszkaniowej ujętym na liście prowadzonej przez spółdzielnię lub wojewodę, a po wtóre musiała do końca 1990 r. zgromadzić wymagany wkład mieszkaniowy. Natomiast pozostałe przesłanki określone w art. 7 ust. 1 ww. ustawy należy oceniać według stanu z dnia dokonywania wydatków na cele mieszkaniowe określone w ust. 2 art. 7. Stanowisko takie zajmuje w swoim orzecznictwie zarówno Naczelny Sąd Administracyjny /por. orzeczenia I SA 303/97, I SA 798/97, I SA 1144/97/ jak i Sąd Najwyższy /wyrok z dnia 4 września 1996 r. III ARN 35/96 - OSNAPU 1997 nr 6/.