Art. 27 ust. 2b ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ zezwala organowi prowadzącemu sprawę o przyznanie zasiłku stałego z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem, na wszczęcie postępowania opiniodawczego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności jedynie wówczas, gdy z okoliczności sprawy wynikają uzasadnione wątpliwości co do tego czy konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem uniemożliwia podjęcie zatrudnienia. Wystąpienie okoliczności wyżej wskazanych organ obowiązany jest wykazać, bowiem konieczność wszczęcia postępowania opiniodawczego ma wynikać z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a nie z bliżej niesprecyzowanej, niezawierającej żadnego uzasadnienia wątpliwości pracownika socjalnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Marioli G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia 25 lutego 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku stałego - uchyla decyzję I i II instancji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. decyzją z dnia 22.03.2000 r. utrzymało w mocy decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. z dnia 25.02.2000 r., którą tenże odmówił Marioli G. przyznania zasiłku stałego z tytułu opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym. W uzasadnieniu decyzji Kolegium podało, że Mariola G. spełnia kryterium dochodowe do przyznania świadczenia z pomocy społecznej, otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny na córkę Agatę. Jednakże Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej, prowadząc postępowanie o przyznanie zasiłku stałego, powziął wątpliwości co do konieczności sprawowania przez nią opieki nad córką i wystąpił do Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w C. o wydanie opinii w tej kwestii. Z wydanej dnia 18.02.2000 r. opinii Zespołu wynika, iż stan zdrowia dziecka nie powoduje konieczności sprawowania stałej opieki nad nim i wobec tego brak było podstaw, zdaniem organu, do przyznania zasiłku stałego.
W skardze na decyzję Kolegium Mariola G. podniosła, iż ubiegając się o zasiłek stały załączyła zaświadczenie z Instytutu Matki i Dziecka, pod stałą opieką którego znajduje się jej córka Agata, o tym że jest to dziecko specjalnej troski, wymagające opieki ze strony matki celem dalszego leczenia i rehabilitacji. Podała, iż dziecko, które ma 2,5 roku, oprócz paru słów nic nie mówi, nie zgłasza potrzeb fizjologicznych, trzeba mu pomagać w jedzeniu, ćwiczyć język, buzię i ona jako matka je rozumie. Nie może posłać dziecka do przedszkola, a sama pójść do pracy nie tylko z uwagi na stan córki, ale również i dlatego, że ma jeszcze czworo dzieci, jest wdową i w takiej sytuacji nie może znaleźć pracy, a dzieciom zapewnić innej opieki oprócz własnej.
Odpowiadając na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./, zasiłek stały przysługuje osobie zdolnej do pracy, lecz niepozostającej w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji, polegającej na bezpośredniej, osobistej pielęgnacji i systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym, rehabilitacyjnym oraz edukacyjnym, jeżeli dochód rodziny nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4, a dziecko jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego. Odmowa przyznania tego zasiłku może zatem nastąpić jedynie wówczas, gdy organ w postępowaniu udowodni, iż nie wystąpiła jedna z przesłanek wymienionych tym przepisem.
Z akt sprawy wynika, iż skarżąca występując o zasiłek stały załączyła do wniosku o jego przyznanie dowody potwierdzające spełnianie przez nią przesłanek wymaganych wyżej cytowanym przepisem ustawy. Aktualizacja wywiadu środowiskowego stan udokumentowany przez skarżącą potwierdza. Mimo to znalazła się w nim wzmianka, iż pracownik socjalny powziął wątpliwość co do choroby córki skarżącej i konieczności sprawowania nad dzieckiem stałej opieki i wobec tego organ I instancji zwrócił się o opinię do powiatowego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności.