Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w W. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania
Tezy

Instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy, niezłożenie w terminie odwołania "z uwagi na okres świąteczny" nie jest taką nadzwyczajną okolicznością, podobnie jak powołany w skardze "brak dostatecznej wiedzy", skoro skarżąca została w decyzji wyraźnie pouczona o terminie i sposobie wniesienia odwołania.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 5 października 2001 r. sprawy ze skargi Jadwigi R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 16 lutego 2001 r. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania - oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. postanowieniem z dnia 16 lutego 2001 r., po rozpatrzeniu odwołania Jadwigi R. od decyzji Starosty Powiatu W. z dnia 19 lutego 2000 r. o odmowie przyznania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki, na zasadzie art. 134 Kpa stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania.

W uzasadnieniu wskazano, że odwołanie Jadwigi R., datowane 7.01.2001 r., nadane zostało w dniu 9.01.2001 r., zaś wpłynęło do Centrum Pomocy Rodzinie w dniu 10.01.2001 r. Przedmiotowa decyzja została odebrana przez skarżącą w dniu 22 grudnia 2000 r. Zważywszy, że zgodnie z art. 129 par. 2 Kpa odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie, należy stwierdzić, że termin do wniesienia odwołania upłynął w dniu 5.01.2001 r. Wobec przekroczenia tego terminu i niezłożenia przez zainteresowaną wniosku o przywrócenie terminu stwierdzono, że odwołanie zostało złożone z uchybieniem terminu.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Jadwiga R. domagała się uchylenia powyższego postanowienia, zarzucając mu naruszenie art. 107 w związku z art. 138 Kpa, bowiem w zaskarżonym postanowieniu brak rozstrzygnięcia co do decyzji, od której strona wniosła odwołanie, co nakazuje art. 138 Kpa. Ponadto, zdaniem skarżącej, organy administracji naruszyły art. 9 Kpa nakładający na te organy obowiązek informowania strony o jej prawach, natomiast skarżąca nie została poinformowana o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu nie mogła więc skutecznie bronić swych praw przed organami, które powinny działać zgodnie z art. 7 i art. 8 Kpa. Podała ponadto, że powodem uchybienia terminu, był okres świąteczny i brak dostatecznej wiedzy.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w odpowiedzi na skargę wnosiło o jej oddalenie. Podtrzymując dotychczasowe stanowisko podkreśliło, że merytoryczne rozpoznanie sprawy nastąpić może dopiero wówczas, jeżeli w postępowaniu wstępnym organ odwoławczy ustali, że odwołanie jest dopuszczalne i że zostało ono wniesione z zachowaniem terminu. Podniesiono, że skarżąca była pouczona o prawie wniesienia odwołania od decyzji w określonym terminie, instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy, przywrócenie terminu jest dopuszczalne wyłącznie, gdy dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, w świetle zaś wyjaśnień skarżącej trudno byłoby uznać, że niedochowanie terminu nastąpiło bez jej wiedzy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Decyzję Starosty Powiatu W. z dnia 19 grudnia 2000 r. skarżącej doręczono w dniu 22 grudnia 2000 r. Decyzja ta zawierała pouczenie, zgodnie z art. 129 par. 1 i 2 Kpa, iż przysługuje od niej odwołanie w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, za pośrednictwem Dyrektora Centrum Pomocy Rodzinie. Mimo wyraźnego pouczenia, odwołanie to wpłynęło do tego organu dopiero w dniu 10 stycznia 2001 r. (...), podczas gdy termin do jego wniesienia upłynął w dniu 5 stycznia 2001 r.

Stosownie do art. 134 Kpa, organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia o niedopuszczalności odwołania oraz uchybienie terminu do jego wniesienia. Zaskarżone postanowienie zapadło w oparciu o ten przepis, który w opisanej w nim sytuacji zobowiązuje organ do wydania postanowienia stwierdzającego niedopuszczalność odwołania, co wyklucza jego merytoryczne rozpoznanie.

Nie można podzielić przekonania skarżącej, że organy winny również, poza pouczeniem o trybie odwoławczym, zamieszczać w decyzji dodatkowe informacje na wypadek, gdyby strona nie dotrzymała wynikającego z ustawy terminu do wniesienia odwołania. Niezależnie od tego zauważyć trzeba, że art. 58 par. 1 Kpa. stanowi, że w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego wiedzy. Instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy, niezłożenie w terminie odwołania "z uwagi na okres świąteczny" nie jest taką nadzwyczajną okolicznością, podobnie jak powołany w skardze "brak dostatecznej wiedzy", skoro skarżąca została w decyzji wyraźnie pouczona o terminie i sposobie wniesienia odwołania.

Wobec tego, że zaskarżone postanowienie zgodne jest z przepisami prawa, skarga jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)