W sprawach zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego przepisów prawa miejscowego, ustanowionych przez powołany do tego organ rządowej administracji ogólnej, wezwanie organu, który wydał akt prawa miejscowego, do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia następuje na zasadach art. 25a ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./, a nie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Klubu Piłkarskiego "P." na rozporządzenie Wojewody (...) z dnia 21 kwietnia 1997 r. w przedmiocie zakazu odbywania meczów piłki nożnej na stadionach na podstawie art. 24 ust. 1 art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stwierdził nieważność zaskarżonego rozporządzenia, a także zasądził od Wojewody (...) na rzecz Klubu Piłkarskiego dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wojewoda (...), powołując się na art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./, wydał rozporządzenie z dnia 21 kwietnia 1997 r. w sprawie zakazu odbywania meczów piłki nożnej na stadionach: KS "P." w W. przy ul. K. nr 6 oraz (...) "L." w W. przy ul. Ł. nr 3. Treść merytoryczna rozporządzenia została zawarta w jego par. 1 w brzmieniu: "Ustanawia się zakaz odbywania meczów piłki nożnej na stadionie KS P. w W. przy ul. K. nr 6 oraz na stadionie (...) L. przy ul. Ł. nr 3, na czas określony, tj. do dnia zapewnienia przez kluby bezpiecznego organizowania meczów piłki nożnej". W uzasadnieniu rozporządzenia podano, że zakaz został spowodowany powtarzającymi się aktami przemocy wandalizmu podczas rozgrywania meczów piłki nożnej po ich zakończeniu, zagrażającymi życiu zdrowiu obywateli oraz naruszającymi porządek publiczny na stadionach ulicach. Te negatywne zjawiska uwidoczniły się w sposób szczególny w trakcie meczów rozgrywanych między GKS "K." a KS "P. " oraz między KS "P." a (...) "L.D." w dniu 19 kwietnia 1997 r.
Klub Piłkarski "P." zwrócił się z wnioskiem z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zmianę wydanego rozporządzenia przez umożliwienie rozgrywania meczów na stadionie przy ul. K. nr 6 przy dochowaniu warunków podanych we wniosku. We wniosku podkreślono, iż należy go traktować jako wniesiony w trybie art. 25a powołanej wyżej ustawy w brzmieniu nadanym przez art. 63 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/.
Wojewoda (...) pismem z dnia 30 kwietnia 1997 r. /bez numeru/ poinformował prezesa Zarządu Klubu Piłkarskiego "P.", iż "nie znalazł podstaw do zmiany (...) decyzji z dnia 21 kwietnia 1997 r., zakazującej odbywania meczów piłki nożnej na stadionach KS P. i (...) L."
Po otrzymaniu tej odpowiedzi Klub Piłkarski "P." wniósł skargę z dnia 5 maja 1997 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, domagając się uchylenia rozporządzenia Wojewody (...). W skardze zarzucono naruszenie przepisów postępowania oraz naruszenie art. 22 cytowanej ustawy z dnia 22 marca 1990 r. W uzasadnieniu tych zarzutów podano, że Wojewoda nie podjął niezbędnych kroków w celu wyjaśnienia okoliczności zająć, o których mowa w uzasadnieniu rozporządzenia, oraz nie odniósł się do wyjaśnień Klubu. Błędnie natomiast zastosował art. 22 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. Zakazy nakazy wydane na jego podstawie mogą dotyczyć bliżej nie określonej grupy osób, a nie podmiotów ściśle określonych. Ponadto do zachowań czynów opisanych w uzasadnieniu rozporządzenia mają zastosowanie przepisy o postępowaniu karno-administracyjnym, a więc nie zachodziła sytuacja braku uregulowań prawnych, będąca jednym z koniecznych warunków zastosowania powołanego art. 22.
W odpowiedzi na skargę, udzielonej przez Dyrektora Wydziału Prawnego Urzędu Wojewódzkiego w (...), a nie przez Wojewodę, jak tego wymaga art. 38 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/, wniesiono o jej odrzucenie, podając, że nie został spełniony warunek przewidziany w art. 34 ust. 3 ustawy o NSA, a w razie nieuwzględnienia tego wniosku - o jej oddalenie. Stwierdzono, że w sprawach wydawania aktów prawa miejscowego, w tym rozporządzeń porządkowych, nie mają zastosowania przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Uznano także za niezasadny zarzut naruszenia art. 22 ustawy z dnia 22 marca 1990 r., wskazując na okoliczności faktyczne, które sprawiły, że wprowadzenie określonych zakazów było niezbędne, oraz brak innych przepisów, które mogłyby być zastosowane w sytuacji powstałej np. w czasie rozgrywania meczu w dniu 19 kwietnia 1997 r. na stadionie KS "P." przy ul. K.