Sformułowanie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ wskazuje, że przepis ten dotyczy mienia ogólnonarodowego /państwowego/ bezpośrednio związanego z realizacją, ściśle określonych zadań gminy.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Zarządu Miasta S. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia 18 lutego 1992 r. w przedmiocie przekazania Miastu S. prawa własności nieruchomości.
Uwzględniając wniosek Rady Miasta S., wyrażony w uchwale nr XV/132/91 z dnia 25 kwietnia 1991 r., Wojewoda (...) decyzją z dnia 29 października 1991 r. nr G-VI-7223/8/281/91 przekazał nieodpłatnie na rzecz Miasta S. własność nieruchomości gruntowej /bez znajdujących się na niej budynków i urządzeń/ stanowiącej działki nr 139 o powierzchni 615 m2, nr 140 o powierzchni 717 m2, nr 159 o powierzchni 1.059 m2 i nr 161 o powierzchni 1.339 m2, położone przy ul. K. nr 10 w S. Jako podstawę prawną decyzji podał art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./.
Odwołanie od tej decyzji wniósł Wojskowy Rejonowy Zarząd Kwaterunkowo-Budowlany w G., wskazując, że wymieniona nieruchomość pozostaje w zarządzie jednostek Ministerstwa Obrony Narodowej i jest w całości wykorzystywana na cele ośrodka wypoczynkowego dla żołnierzy zawodowych i ich rodzin. Nie służy więc realizacji zadań Miasta S.
Po rozpatrzeniu odwołania Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia 18 lutego 1992 r. nr KKU-108-1/92/WŁ uchyliła decyzję Wojewody (...) i odmówiła przekazania omawianej nieruchomości na własność Miasta S. Komisja stwierdziła, iż niesporne jest, że wymieniona nieruchomość stanowi własność Skarbu Państwa, a pozostaje w zarządzie Ministerstwa Obrony Narodowej. Wykorzystywana jest jako wojskowy ośrodek wypoczynkowy. Nie podlega zatem komunalizacji na podstawie art. 5 ust. 1-3 powołanej ustawy. Biorąc zaś pod uwagę powyższe bezsporne ustalenia faktyczne, Komisja stwierdziła, że zawarta w art 5 ust 4 tej ustawy przesłanka umożliwiająca przekazanie gminie mienia państwowego nie została spełniona. Ustalenia te natomiast prowadzą do wniosku, że sporna nieruchomość nie pozostaje w związku z realizacją zadań Miasta S. Służy ona wykonywaniu zadań publicznych wynikających z ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Komisja nie podzieliła poglądu Wojewody (...), że pobieranie opłat z tytułu zarządu stanowi także realizację zadań, o których mowa w art. 5 ust. 4 ustawy. Przepis ten - zdaniem Komisji - wymaga bezpośredniego związku przekazywanego mienia z realizacją zadań gminy.
Decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej zaskarżył Zarząd Miasta S. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jej uchylenie. W skardze uznano stanowisko Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej, dotyczące interpretacji art. 5 ust. 4 ustawy, za błędne i niezgodne z treścią tego przepisu. Zdaniem strony skarżącej, wpływy w postaci opłat z tytułu zarządu, mające wspomagać i ułatwiać realizację zadań gminy, uzasadniają możliwość zastosowania wymienionego przepisu ustawy.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, podkreślając, że pogląd wyrażony w skardze nie znajduje oparcia w treści omawianego przepisu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Dla oceny zgodności zaskarżonej decyzji z prawem podstawowe znaczenie ma brzmienie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. Przepis ten stanowi, że gminie - na jej wniosek - może być przekazane mienie ogólnonarodowe /państwowe/ inne niż wymienione w ust. 1-3 tego artykułu, jeżeli jest ono związane z realizacją jej zadań. Tak sformułowany przepis wskazuje, że dotyczy mienia ogólnonarodowego /państwowego/ bezpośrednio związanego z realizacją zadań gminy, a nie mienia, które jedynie może wpływać na realizację tych zadań w sposób pośredni. Ponadto z cytowanego przepisu wynika, iż odnosi się on do ściśle określonych zadań gminy, a nie zadań nie sprecyzowanych /ogólnych/ bądź pozostających wprawdzie w sferze działań gminy, lecz których realizacja jest jedynie w orbicie jej zamierzeń /planów/ bliżej nie sprecyzowanych zarówno co do czasu, jak i co do możliwości urzeczywistnienia.
Tych przesłanek nie spełniają, jak trafnie uznała Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, względy natury fiskalnej /możliwość wykorzystania wpływów z opłat z tytułu zarządu do realizacji ogólnych zadań władz Miasta S./, gdyż brak jest w tym wypadku zarówno konkretyzacji zadania, jak i bezpośredniego związku pomiędzy przekazaniem określonego mienia ogólnonarodowego a zadaniami gminy. Trafnie też Komisja stwierdziła, że sporna nieruchomość służy realizacji zadań publicznych wynikających z ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, które nie mieszczą się w zadaniach obciążających Miasto S. Jest ona bowiem wykorzystywana, zgodnie z przeznaczeniem, jako ośrodek wypoczynkowy żołnierzy zawodowych i ich rodzin i pozostaje w zarządzie Ministerstwa Obrony Narodowej.
W tym stanie Sąd nie dopatrzył się sprzeczności z prawem zaskarżonej decyzji i na podstawie art. 207 par. 5 Kpa orzekł o oddaleniu skargi.