Sformułowanie "otrzymali osobne kwatery stałe", użyte w art. 154 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462 ze zm./, oznacza stan faktyczny występujący od dnia wejścia w życie tej ustawy /19 listopada 1990 r./ przez okres, o którym mowa w jej art. 150, do dnia przyjęcia do służby /art. 151 ust. 1/, czyli faktyczne korzystanie w tym czasie z osobnej kwatery stałej.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa w związku z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Mariana B. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 12 maja 1995 r. w przedmiocie równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego.
Marian B., major Straży Granicznej, zamieszkały w C., skarży decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 12 maja 1995 r. nr (...) "w części dotyczącej przyznania równoważników pieniężnych związanych z prawem do lokalu mieszkalnego oraz równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego" oraz wnosi o uchylenie decyzji w tej części i przyznanie uprawnień żołnierza zawodowego "w zakresie spraw związanych z lokalem mieszkalnym".
Zaskarżoną decyzją Komendant Główny Straży Granicznej uchylił w całości decyzję nr 30/95 Komendanta (...) Oddziału Straży Granicznej /pkt 1/ oraz decyzję nr 5/95 tego Komendanta w części dotyczącej zwrotu pobranych świadczeń /pkt 2/ i na podstawie par. 1 pkt 1 zarządzenia nr 44 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 marca 1993 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad wypłaty policjantom, funkcjonariuszom Urzędu Ochrony Państwa i funkcjonariuszom Straży Granicznej równoważników pieniężnych związanych z prawem do lokalu mieszkalnego przyznał Marianowi B. równoważnik pieniężny za remont lokalu mieszkalnego /pkt 3 /.
Akta administracyjne są niekompletne, na ich podstawie jednak Sąd ustalił, że w październiku 1992 r. Marian B. otrzymał jako funkcjonariusz Straży Granicznej lokal mieszkalny w domu nr 3 przy pl. K. w C. i z tego tytułu otrzymywał corocznie równoważnik pieniężny na remont kwatery stałej. W dniu 6 stycznia 1995 r. zastępca Komendanta (...) Oddziału Straży Granicznej wydał decyzję nr 5/95 "na podstawie ustawy o Straży Granicznej z dnia 12 października 1990 r. oraz przepisów wykonawczych do tej ustawy, a także wykładni art. 154 ust. 2 Biura Prawnego MSW z dnia 19 marca 1993 r. i pisma z Komendy Głównej Straży Granicznej BAT 3243 z dnia 10 listopada 1994 r.". Decyzją tą wstrzymał Marianowi B. "wypłatę dodatku czynszowego" i zarządził "zwrot pobranego dodatku czynszowego w okresie od 1 lipca 1993 r. do 31 grudnia 1994 r., a także zwrot różnicy kwot wynikających z innych stawek MON i MSW równoważnika za remont i konserwację w 1993 i 1994 r." oraz przyznał równoważnik za remont i konserwację "zgodnie z przepisami ustawy o Straży Granicznej po stawkach MSW". Kwotę do zwrotu określono na 488,64 zł.
W aktach nie ma odwołania Mariana B. od tej decyzji, ale odwołanie takie przełożeni otrzymali, ponieważ z datą 17 marca 1995 r. Komendant (...) Oddziału Straży Granicznej wydał decyzję nr 30/95, powołując się na art. 132 Kpa. Decyzją tą uchylił decyzję nr 5/95 z dnia 6 stycznia 1995 r. "w części dotyczącej zarządzenia zwrotu pobranych świadczeń przez mjra Mariana B. w kwocie 488,64 zł", w pozostałej części zaś decyzję pozostawił w mocy. Żadna z tych decyzji nie zawierała uzasadnienia.
Również od tej ostatniej decyzji nie ma w aktach odwołania, ale z datą 12 maja 1995 r. Komendant Główny Straży Granicznej, powołując się na art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, wydał zaskarżoną decyzję nr (...) "po rozpatrzeniu odwołania pana mjra Mariana B. od decyzji nr 5/95 z 6 stycznia 1995 r. i nr 30/95 z 17 marca 1995 r.". W uzasadnieniu swej decyzji podał, że Marian B. był żołnierzem zawodowym Wojsk Ochrony Pogranicza, który w chwili podjęcia służby w Straży Granicznej nie miał osobnej kwatery stałej. W myśl wykładni art. 154 ust. 2 ustawy o Straży Granicznej, przyjętej w resorcie spraw wewnętrznych, przepis ten jest przepisem przejściowym, którego celem było uregulowanie stosunków prawnych wynikających z przekształcenia WOP w Straż Graniczną. W związku z tym uprawnienia nabyte na mocy ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych zachowują funkcjonariusze, którzy byli żołnierzami zawodowymi w chwili podjęcia służby w Straży Granicznej i mieli osobne kwatery stałe. Nie wystarcza więc samo uprawnienie do otrzymania osobnej kwatery stałej, wynikające z art. 9 lub 11 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych. Spełnienie przesłanek określonych w art. 154 ust. 2 ustawy o Straży Granicznej trzeba oceniać w kontekście art. 151 ust. 1 tej ustawy. Do Mariana B. zatem mają zastosowanie przepisy ustawy o Straży Granicznej i zarządzenia nr 44, wydanego na jej podstawie. Decyzja nr 5/95 podawała prawidłową podstawę prawną co do określenia świadczeń, jednakże niezgodnie z prawem nakazywała zwrot pobranych należności. Natomiast decyzja nr 30/95 została wydana z naruszeniem prawa, ponieważ art. 132 Kpa uzależnia możliwość wydania nowej decyzji od uwzględnienia odwołania w całości. Tymczasem decyzja ta uwzględniała interes strony tylko w części.