Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz Sędziowie: sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka (spr.) sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę
Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w B. wszczął z majątku skarżącego postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułów wykonawczych z dnia
28 lipca 1999r. o nr od [...] do [...], z dnia 5 sierpnia 1999r.
nr [...] oraz z dnia 5 czerwca 2006r. nr [...], obejmujących należności z tytułu podatku od towarów i usług za październik i grudzień 1997r., marzec, kwiecień i maj 1996r. oraz z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996 oraz za rok 2005.
W toku tego postępowania między innymi zawiadomieniem z dnia 2 sierpnia 1999r. organ egzekucyjny dokonał zajęcia rachunku bankowego zobowiązanego w Kredyt Banku S.A.. W celu zabezpieczenia powyższych należności organ egzekucyjny wystąpił do Sądu Rejonowego w B. X Wydział Ksiąg Wieczystych o dokonanie wpisu hipoteki przymusowej na udziale w nieruchomości położonej w B. przy ul. N.. Wpis został dokonany dnia 26 listopada 1999r.
Następnie na podstawie zawiadomienia z dnia 25 lutego 2000r. zastosowano egzekucję z rachunku bankowego w BPH S.A.. Natomiast zawiadomieniem z dnia 24 kwietnia 2007r. organ egzekucyjny dokonał zajęcia świadczenia w ZUS Oddział w B., w wyniku którego doszło do zbiegu egzekucji administracyjnej z sądową.
Postanowieniem Sądu Rejonowego w B. z dnia [...]. sygn. akt [...] dalsze łączne prowadzenie postępowania egzekucyjnego powierzono Komornikowi Sądowemu Rewiru V przy Sądzie Rejonowym w B.. Ponadto utrzymano w mocy wszystkie dotychczasowe czynności egzekucyjne dokonane przez Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w B. jako organu egzekucyjnego.
Postanowieniami z dnia [...] oraz [...] Komornik Sądowy umorzył postępowania egzekucyjne prowadzone w oparciu o tytuły wykonawcze przekazane przez Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w B., z uwagi na bezskuteczność podjętych czynności oraz konieczność zaspokojenia w pierwszej kolejności należności pracowniczych. Zaznaczono również, że skarżący jest właścicielem udziału w części nieruchomości gruntowej położonej w B. przy ul. N..
Rozpoznając wniosek zobowiązanego z dnia 8 maja 2014r. o umorzenie postępowań egzekucyjnych z uwagi na przedawnienie dochodzonych należności, Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w B. postanowieniem z dnia [...] umorzył postępowania egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułów wykonawczych [...]
Kolejnym postanowieniem z dnia [...] (sprostowanym w dniu [...].) ww. organ odmówił umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego w oparciu o tytuły wykonawcze o nr od [...] do [...] i [...].
W złożonym zażaleniu zobowiązany wskazał na przedawnienie dochodzonych należności w związku z niekonstytucyjnością wtórną art. 70 § 8 ustawy Ordynacja podatkowa. Zaznaczył, że pomimo przedawnienia zaległości z dniem 25 kwietnia 2012r. organ egzekucyjny na dzień wydania postanowienia stwierdził brak podstaw prawnych do pozytywnego rozpatrzenia wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego.
Rozpatrując zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w B. postanowieniem z dnia [...] utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu egzekucyjnego z dnia [...] W uzasadnieniu Dyrektor podał, że zaskarżone postanowienie wydane zostało w oparciu o art. 59 § 1 pkt 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zgodnie z którym postępowanie egzekucyjne umarza się jeżeli obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony lub wygasł z innego powodu albo jeżeli obowiązek nie istniał. W ocenie organu nie zasługuje na uwzględnienie argumentacja dotycząca wtórnej niekonstytucyjności art. 70 § 8 Ordynacji podatkowej. Organ podkreślił, że decydujące znaczenie ma fakt, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 8 października 2013r. w sprawie o sygn. akt SK 40/12 stwierdził niekonstytucyjność wyłącznie art. 70 § 6 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998r. do 31 grudnia 2002r. Organ podkreślił, że z sentencji tego wyroku, jak również z jego uzasadnienia nie wynika aby Trybunał Konstytucyjny orzekał o zgodności z ustawą zasadniczą art. 70 § 8 powyższej powołanej ustawy. Organ przyznał, że TK spostrzegł, że analogiczna regulacja zawarta jest w obowiązującym obecnie art. 70 § 8 ustawy, jednakże zaznaczył, że działania mające na celu jego zmianę powinien podjąć Ustawodawca.