Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Liwacz Sędziowie: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Protokolant: Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 lipca 2009 r. sprawy ze skargi A. M. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...] nr [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. M. M. umorzenia należności z tytułu nieregulowanych składek w łącznej kwocie [...] zł z powodu niestwierdzenia całkowitej nieściągalności, długiego okresu dochodzenia należności, dochodu osiąganego z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu w "T." sp. z o. o. w W. oraz z uwagi na stosunkowo młody wiek. Ponadto organ w stosunku do składek finansowanych przez ubezpieczonych nie będących płatnikami składek, w łącznej kwocie [...] zł, umorzył postępowanie.

Pismem z dnia 16 grudnia 2008 r. strona złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie art. 7 ustawy z dnia

14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), poprzez brak wszechstronnego wyjaśnienia sprawy oraz niezastosowanie przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r., Nr 59, poz. 404 ze zm.) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie udzielania niektórych ulg w ramach pomocy de minimis (Dz. U. Nr 76, poz. 498).

Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W ocenie organu odwoławczego, ustalenia faktyczne w sprawie dotyczące w szczególności sytuacji finansowej oraz stanu majątkowego strony tj. niestwierdzenia całkowitej nieściągalności, wysoka kwota zaległości, jak również stosunkowo młody wiek strony, nie przemawiają za zaistnieniem stanu "ważnego interesu" osoby zobowiązanej do opłacenia składek w rozumieniu art. 28 ust. 3a ustawy z dnia

13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r., Nr 11, poz. 74 ze zm.) i wydanego na jego podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu nieopłaconych składek (Dz. U. Nr 141, poz. 1365).

Organ wskazał, że zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił umorzenia zadłużenia z tytułu składek za osobę prowadzącą działalność gospodarczą oraz za zatrudnionych pracowników w części finansowanej przez pracodawcę na łączną kwotę [...] zł. Ponadto na podstawie art. 105 § 1 Kpa, w stosunku do składek finansowanych przez ubezpieczonych tj. składek na łączną kwotę [...] zł umorzono postępowanie. Ponieważ składki te nie podlegają umorzeniu, wniosek w tym zakresie organ I instancji uznał za bezprzedmiotowy.

W ocenie organu odwoławczego, podejmując taką decyzję Zakład Ubezpieczeń Społecznych stoi na straży praworządności mając na względzie słuszny interes obywateli - w tym przypadku zatrudnianych przez stronę pracowników, a nie chroni jedynie płatnika składek. Podniesiony zatem przez stronę zarzut naruszenia art. 7 Kpa, jest zdaniem organu nieuzasadniony.

Organ wskazał, że część składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz całość składki na ubezpieczenie chorobowe są od dnia 01 stycznia 1999 r. finansowane przez samych ubezpieczonych na podstawie art. 16 ust. 1, 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Organ wyjaśnił, że w związku z przepisami obowiązującymi od dnia 01 stycznia 1999 r. podwyższeniu uległa kwota wynagrodzenia brutto pracowników i od tego dnia pracownikom przysługuje całość wynagrodzenia tj. wynagrodzenie brutto także z częścią składek potrącanych przez płatnika. Strona natomiast dokonywała z wynagrodzeń pracowników potrąceń składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne, lecz nie odprowadzała tych składek do ZUS na indywidualne konta ubezpieczonych. Potrącenie składek stanowiło uszczuplenie przysługującego pracownikom wynagrodzenia brutto, co może mieć wpływ na wysokość otrzymywanych przez nich w przyszłości świadczeń.

Strona 1/6