Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Dudra ( spr.) Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Protokolant sekretarz sądowy Natalia Nowak po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do maja i od lipca do grudnia 2007 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B; na rzecz strony skarżącej A. S. kwotę 1173 zł ( jeden tysiąc sto siedemdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu uiszczonego wpis od skargi.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w I. z dnia [...]. określającą A. S. wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w podatku od towarów i usług za styczeń 2007r. oraz wysokość zobowiązania za miesiące od lutego do grudnia 2007r.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że skarżąca w kontrolowanym okresie prowadziła działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług transportu towarów. W rejestrach zakupu VAT zaewidencjonowała m.in. 15 faktur wystawionych przez "C." Sp. z o.o. z siedzibą w P. G. dokumentujących nabycie oleju napędowego na łączną wartość netto 177 600 zł oraz podatek VAT 39 072 zł. W ocenie organu podatkowego I instancji skarżąca niezasadnie dokonała odliczenia podatku naliczonego wynikającego z w.wym. faktur, albowiem faktury te nie dokumentowały rzeczywistego obrotu olejem napędowym, ponieważ spółka "C." jest podmiotem nieistniejącym, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.); dalej: ustawa o VAT. Zatem podatniczka naruszyła obowiązek wynikający z art. 109 ust. 3 tej ustawy.
Jednocześnie organ podatkowy I instancji stwierdził naruszenia polegające na błędnym ustaleniu momentu powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu przez stronę usług transportowych. Strona ewidencjonowała wystawione faktury za miesiące od stycznia do grudnia 2007r. według daty ich wystawienia, natomiast do rozliczenia deklaracji VAT-7 przyjmowała faktury wg terminu płatności, czym naruszyła art. 86 ust. 10 pkt 3 ustawy o VAT Jednakże jak zaznaczył organ naruszenie to nie skutkowało uszczupleniem wpływów do budżetu państwa, ale spowodowało wadliwość ksiąg podatkowych stosownie do art. 193 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r. poz. 749), dalej jako: O.p.
W złożonym od decyzji organu podatkowego I instancji odwołaniu podatniczka zarzuciła naruszenie art. 88 ust. 3a pkt 1 lit a) ustawy o VAT poprzez przyjęcie, że podmiot gospodarczy wykonujący według tej ustawy czynności opodatkowane może być według przepisów tej samej ustawy uznany za podmiot nieistniejący. Jednocześnie strona wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez uznanie, że "C." Sp. z o.o. wykonywała czynności sprzedaży oleju napędowego na terytorium kraju i rzetelnie ewidencjonowała je dla celów podatkowych.
Rozpoznając sprawę w postępowaniu odwoławczym organ utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ podał, że przepisy dające uprawnienie podatnikowi do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określone w art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT uzależniają możliwość uwzględnienia w rozliczeniach podatkowych tylko kwot podatku naliczonego wynikającego wyłącznie z faktur, które wystawił podmiot istniejący zarówno w aspekcie fizycznym, jak i prawnym i które potwierdzają rzeczywiste transakcje gospodarcze. W ocenie organu z całości zebranego materiału dowodowego wynika, że wystawione przez spółkę "C." faktury nie dokumentują rzeczywistej sprzedaży.