Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Dariusz Zalewski, Protokolant referent Mateusz Kownacki, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego marki N. oddala skargę
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. określił B. K. (dalej powoływany także jako Skarżący) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki N. nr VIN: [...]na kwotę 2 763 zł z terminem płatności [...] sierpnia 2013 r. Organ wskazał, że Skarżący nie złożył deklaracji AKC-U z tytułu dokonania nabycia powyższego pojazdu, dlatego też zostało wszczęte postępowania podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Zdaniem organu, sporny pojazd należało zakwalifikować jako pojazd osobowo o kodzie CN 8703, dlatego też podlegał on opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
Nie zgadzając się z powyższą decyzję, pełnomocnik Skarżącego w złożonym odwołaniu zarzucił naruszenie szeregu przepisów postępowania oraz prawa materialnego, podkreślając że prowadzone postępowanie było bezprzedmiotowe. Zdaniem strony skarżącej w sprawie nie mamy do czynienia z samochodem osobowym lecz ciężarowym, dlatego też nie ciążył na Skarżącym obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym. Wskazując na powyższe, Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji organu I instancji i umorzenie przedmiotowego postępowania.
Decyzją z dnia [...] lipca 2017 r., Nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Wskazując na przepisy art. 100 ust. 1 pkt 2, art. 102 ust. 1, art. 104 ust. 1 pkt 3, art. 104 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 8 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009 r., nr 3, poz. 11 ze zm., dalej powoływana jako u.p.a.) organ odwoławczy wskazał, że do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Dlatego też, samochody osobowe w rozumieniu u.p.a. są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem skuterów śnieżnych o kodzie CN 8703 10 11, pojazdów typu meleks o kodzie CN 8703 10 18 oraz pojazdów typu quad o kodzie CN 8703 10 18 (art. 100 ust. 4 u.p.a.). Aby stwierdzić czy samochód będący przedmiotem niniejszego postępowania podlega podatkowi akcyzowemu należy dokonać ich przyporządkowania do właściwego kodu CN, o którym mowa w art. 100 ust. 4 w związku z art. 3 ust. 1 u.p.a. Zgodnie z przepisami ustawy jest to jedyna metoda ustalania czy dany pojazd mechaniczny jest samochodem osobowym podlegającym obowiązkowi podatkowemu w podatku akcyzowym.
Odwołując się do Scalonej Nomenklatury Taryfowej organ wskazał, że klasyfikacja pojazdów mechanicznych objętych pozycją CN 8703 jest wyznaczona przez pewne cechy, które wskazują, że te pojazdy są głównie przeznaczone raczej do przewozu osób, niż do transportu towarów. Przejawem cech projektowych zwykle stosowanych do pojazdów, które objęte są pozycją CN 8703, są następujące cechy: (a) obecność stałych siedzeń z wyposażeniem zabezpieczającym (np. pasy bezpieczeństwa lub punkty kotwiące oraz wyposażenie do zainstalowania pasów bezpieczeństwa) dla każdej osoby lub obecność stałych punktów kotwiących i wyposażenie do zainstalowania siedzeń i wyposażenia zabezpieczającego w przestrzeni tylnej powierzchni dla kierowcy i przestrzeni siedzeń pasażerów; takie siedzenia mogą być zamocowane na stałe, składające się ze zdejmowanych z punktów kotwiących lub składane; (b) obecność tylnych okien wzdłuż dwubocznych paneli; (c) obecność przesuwnych, wahadłowych lub podnoszonych drzwi (jedne lub więcej) z oknami na bocznych panelach lub z tyłu; (d) brak stałego panela lub przegrody pomiędzy przestrzenią dla kierowcy i przednich siedzeń pasażerów a przestrzenią tylną, która może być używana do przewozu zarówno osób, jak i towarów; (e) wyposażenie całego wnętrza pojazdu w sposób kojarzony z częścią pojazdu przeznaczoną dla pasażerów (np. dywaniki, wentylacja, oświetlenie, popielniczki).