Samo dokonanie skutecznej reklamacji pisma nie przesądza co do zasady o nieprawidłowości jego doręczenia. Treść reklamacji podlega takiej samej ocenie organu egzekucyjnego, jak każdego innego dowodu w sprawie.Tym bardziej, że jak wskazała P. P. S.A. pomimo uznania zasadności zażalenia - ze względu na charakter czynności związanych z wydaniem przesyłki nie było możliwości ustalenia wszystkich okoliczności związanych z podjęciem reklamowanej przesyłki, w tym jednoznacznego wykazania jej odbioru przez rzekomego pełnomocnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Sędziowie sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), sędzia WSA (del.) Patrycja Joanna Suwaj, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi O. Spółka z o.o. w S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie w sprawie przedłużenia terminu do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w zakresie zobowiązania w podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2012 r. oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] października 2013 r. Nr [...] Naczelnik P. Urzędu Skarbowego w B., działając na podstawie art. 159 § 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm.; dalej powoływana jako: "u.p.e.a."), przedłużył termin do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w zakresie zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące: lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2012 r. objętych zarządzeniami zabezpieczenia od [...] do Nr [...] z dnia [...] lipca 2013 r. do dnia doręczenia ostatecznej decyzji określającej wysokość tych zobowiązań podatkowych lub innego orzeczenia podlegającego wykonaniu.
Jako adresata postanowienia wskazano O. T. Sp. z o.o. (dalej przywoływana też jako: "Spółka", "Skarżąca").
Organ podjęte rozstrzygnięcie uzasadnił wnioskiem wierzyciela z dnia
[...] października 2013 r., z którego wynika, że postępowanie egzekucyjne nie może być wszczęte w terminie trzech miesięcy od dnia dokonania zabezpieczenia, ponieważ Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. poinformował, że postępowanie kontrolne wobec Spółki znacznie się przedłużało z uwagi na brak współpracy ze strony Spółki, trudności ze zgromadzeniem i odtworzeniem pełnego materiału dowodowego oraz analizą materiału dotychczas zgromadzonego.
Na powyższe postanowienie Prezes Zarządu w imieniu Spółki złożył zażalenie w dniu [...] listopada 2013 r.
W tej samej dacie zażalenie na postanowienie Naczelnika P. Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] października 2013 r. Nr [...], wniósł również profesjonalny pełnomocnik Spółki. Do złożonego zażalenia dołączył pełnomocnictwo, upoważniające do reprezentowania Spółki m. in. przed organami egzekucyjnymi. Z uwagi na to, iż powyższe zażalenia są tej samej treści objęto je jednym postępowaniem.
Zarzuty w zażaleniach związane były z naruszeniem przez organ następujących przepisów:
1) art. 159 § 1 u.p.e.a. w zw. z art. 159 § 2 u.p.e.a., poprzez błędne i niezgodne ze stanem faktycznym przyjęcie istnienia na dzień wydania skarżonego postanowienia uzasadnionych przyczyn, w rozumieniu ww. przepisów, w postaci przedłużającego się postępowania kontrolnego prowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z uwagi na brak współpracy ze strony Zobowiązanego, trudności ze zgromadzeniem i odtworzeniem pełnego materiału dowodowego oraz analizą materiału dotychczas zgromadzonego;
2) art. 159 § 1 u.p.e.a., poprzez niewskazanie przyczyny obiektywnej, a co najwyżej powołanie się na subiektywne przekonanie osób prowadzących z upoważnienia organu postępowanie kontrolne;
3) art. 159 § 2 u.p.e.a., poprzez przedłużenie terminu do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego na czas nieoznaczony, podczas gdy może on być przedłużony wyłącznie na czas z góry oznaczony;
4) art. 159 § 2 u.p.e.a., poprzez błędne i niezgodne z definicją ustawową przyjęcia określenia termin jako: "do dnia doręczenia ostatecznej decyzji określającej wysokość tych zobowiązań podatkowych lub innego orzeczenia podlegającego wykonaniu".