Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Józef Orzel, Sędziowie sędzia NSA Mieczysław Markowski,, asesor WSA Wojciech Stachurski (spr.), Protokolant Marcin Kojło, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 listopada 2006 r. sprawy ze skargi Spółki z o.o. "B" w B. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia [...] września 2002 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1994 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz Spółki z o.o. "B" w B. kwotę 48.823,50 zł (czterdzieści osiem tysięcy osiemset dwadzieścia trzy złote pięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania.-
Decyzją z [...] marca 2000 r. nr [...] Drugi Urząd Skarbowy w B. określił Spółce z o.o. "B" w B. (zwanej dalej "Spółką"): należny podatek dochodowy od osób prawnych za 1994 r. w kwocie 22.171.296.000 zł (2.217.129,60 zł po denominacji) w miejsce zaznanego w kwocie 1.367.080.000 zł (136.708,00 zł po denominacji); zaległość podatkową w podatku dochodowym od osób prawnych za 1994 r. w kwocie 20.804.216.000,00 zł (2.080.421,60 zł po denominacji); a także wysokość odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej na dzień wydania decyzji w kwocie 49.875.115.000 zł (4.987.511,50 zł po denominacji).
Z uzasadnienia decyzji wynika, że Spółka powstała w oparciu o umowę zawartą [...] listopada 1993 r. Celem jej utworzenia było przejęcie, na podstawie art. 37 ust 2 w związku z art. 37 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 sierpnia 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 ze zm.) w całości P. P. Z. P. w B. po jego likwidacji i kontynuowanie jego działalności w zakresie produkcji piwa, słodu, napojów bezalkoholowych, artykułów spożywczo-rolnych, a także handel hurtowy i detaliczny. Mienie zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, zgodnie z zawartą z Wojewodą B. z [...] października 1994 r. umową prywatyzacyjną, zostało Spółce przekazane w odpłatne użytkowanie na czas od 1 października 1994 r. do 30 września 2004 r. W umowie tej określono odpłatność za użytkowanie mienia na kwotę 43.000.000.000 zł (po denominacji 4.300.000,00 zł). Powyższa kwota wynegocjowana została między stronami w oparciu o wycenę likwidowanego przedsiębiorstwa sporządzoną według danych księgowych na dzień 30 listopada 1993 r. W umowie prywatyzacyjnej postanowiono, że przejęcie przedmiotu umowy nastąpi na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego sporządzonego na dzień 30 września 1994 r., czyli na dzień likwidacji tego przedsiębiorstwa.
Zdaniem Drugiego Urzędu Skarbowego w B. w wycenie przedsiębiorstwa państwowego i w umowie prywatyzacyjnej nie uwzględniono zysków wypracowanych w roku 1993 r. i w okresie od 1 stycznia do dnia 30 września 1994 r. w łącznej wysokości 41.287.668.700 zł (po denominacji 4.128.766,87 zł). Według organu podatkowego analiza protokołu zdawczo-odbiorczego oraz bilansu przejęcia przez Spółkę poszczególnych składników majątku zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, sporządzonego na dzień 1 października 1994 r. oraz bilansu otwarcia Spółki na ten sam dzień wskazuje, że Spółka bez podstaw prawnych, sprzecznie z obowiązującymi przepisami i zasadami rachunkowości ujęła w swoich księgach rachunkowych po stronie pasywów Fundusz Rozwoju - Inwestycyjny w kwocie 41.287.668.700 zł. Podkreślono, że kwota 41.287.668.700 zł stanowiła równowartość zysków wypracowanych przez przedsiębiorstwo państwowe w roku 1993 r. i w okresie od 1 stycznia do dnia 30 września 1994 r. i zwiększała fundusze własne likwidowanego przedsiębiorstwa. Fundusze własne zaś nie mogły być przejęte przez Spółkę, lecz powinny być rozliczone w przedsiębiorstwie. Natomiast równowartość środków odpowiadających funduszom własnym przedsiębiorstwa winna być ujęta w wartości przedmiotu umowy, a w konsekwencji w kwocie spłat zobowiązań Spółki wobec Skarbu Państwa. W momencie przejęcia po stronie pasywów z dniem 1 października 1994 r. kwoty 41.287.668.700 zł jako pozostałe kapitały własne, Spółka uzyskała dodatkowe przysporzenie majątkowe w postaci nieodpłatnego świadczenia "darowizny" ze środków przeznaczonych na fundusz własny przedsiębiorstwa, bowiem tylko cześć majątku Spółki znajdowała swoje źródło pochodzenia w zobowiązaniach długoterminowych wobec Skarbu Państwa i zobowiązaniach przejętych. W celu zbilansowania aktywów i pasywów Spółka obniżyła wartość bilansową środków trwałych wynikającą z bilansu zamknięcia zlikwidowanego przedsiębiorstwa poprzez zwiększenie umorzenia wskaźnikiem 57,38409 od wartości netto, tj. o kwotę 29.051.348.000 zł, co spowodowało znaczne obniżenie wartości środków trwałych przejętych przez Spółkę. Organ podatkowy uznał, że przeniesienie wspomnianej kwoty z bilansu zamknięcia sprywatyzowanego przedsiębiorstwa, gdzie figurowała jako Kapitały Własne Pozostałe, do bilansu otwarcia nowego podmiotu, gdzie umieszczono ją jako Fundusz Rozwoju - Inwestycyjny, oznaczało, że część aktywów tego fundusz została Spółce "darowana". W konsekwencji - zdaniem organu - Spółka otrzymała przychód, który stosownie do przepisów art. 7, w związku z art. 12 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. nr 106, poz. 482 ze zm., zwana dalej "u.p.d.p.") stanowił przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym.