Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Świętochowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi N. Spółka z o.o. Spółka komandytowa w B. na decyzję Dyrektora P. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej w sprawie przyznania płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych na rok 2013 w pomniejszonej wysokości oddala skargę.
N. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (powoływana dalej także jako: Skarżący), w dniu [...] maja 2013 r., złożyła w Biurze Powiatowym ARiMR w B. kontynuacyjny wniosek o przyznanie płatności rolnośrodowiskowej na rok 2013, w którym zadeklarował pakiet 5 - Ochrona zagrożeń gatunków ptaków i siedlisk przyrodniczych na obszarach Natura 2000, wariant 5.1 - ochrona siedlisk lęgowych ptaków na powierzchni 32,77 ha.
W dniu [...] sierpnia 2013 r. Skarżący złożył zmianę do wniosku oraz wycofanie części wniosku, w wyniku której wycofana została z płatności działka rolna ZG o powierzchni 0,26 ha, zmniejszając tym samym powierzchnię deklarowaną w wariancie 5.1 do 31,51 ha.
Mając na uwadze powyższe zmiany oraz ustalony w sprawie stan faktyczny, Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w B., decyzją z dnia [...] października
2013 r., nr [...] przyznał Skarżącemu płatność rolnośrodowiskową w pomniejszonej wysokości za 2013 r. Powyższa decyzja stała się ostateczna, albowiem wnioskodawca nie złożył od niej odwołania.
W dniu [...] stycznia 2014 r. pełnomocnik Skarżącego złożył wniosek o zmianę, w trybie art. 155 Kpa, powyższej decyzji z dnia [...] października 2013 r. o przyznaniu płatności rolnośrodowiskowej w pomniejszonej wysokości, bez zastosowania sankcji 20 % zmniejszenia płatności. W ocenie autora wniosku zastosowana sankcja może być stosowana wyłącznie w wyniku zniszczenia trwałych użytków zielonych, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, a sam fakt zmniejszenia powierzchni deklarowanej do wniosku nie stanowi podstawy do zastosowania stosownej sankcji.
Po rozpatrzeniu powyższego wniosku Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w B. postanowieniem nr [...] z dnia [...].02.2014 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie zmiany decyzji nr [...].
Powyższe postanowienie, na skutek zażalenia pełnomocnika Skarżącego, zostało w dniu [...] kwietnia 2014 r. uchylone przez Dyrektora P. Oddziału Regionalnego ARiMR w Ł. postanowieniem nr [...].
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w B. w dniu [...] kwietnia 2014 r. wydał decyzję nr [...] o odmowie zmiany decyzji nr [...] z dnia [...].10.2013 r. o przyznaniu płatności rolnośrodowiskowej w pomniejszonej wysokości.
Od w/w decyzji odwołanie złożył pełnomocnik Skarżącego, zarzucając jej naruszenie art. 155 kpa poprzez jego niezastosowanie. Zdaniem autora odwołania decyzja z dnia [...] października 2013 r. bezpodstawnie nakłada sankcje w postaci 20 % zmniejszenia płatności.
W wyniku rozpatrzenia odwołania Dyrektor P. Oddziału Regionalnego ARiMR w Ł.decyzją z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podkreślił, że postępowanie w sprawie uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej (art. 155 kpa) jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym, którego istotą jest jedynie ustalenie czy zachodzą przesłanki do uchylenia lub zmiany decyzji ze względu na interes społeczny i słuszny interes strony i czy ewentualnemu uchyleniu lub zmianie nie sprzeciwiają się przepisy szczególne. Zgoda strony na zmianę decyzji, aczkolwiek niezbędna, nie jest wystarczającym warunkiem weryfikowania decyzji w tym trybie. Podkreślono, że badanie interesu społecznego i słusznego interesu strony nie może polegać na ocenie prawidłowości zastosowania przepisów prawa przy wydawaniu decyzji ostatecznej, a postępowanie prowadzone na podstawie art. 155 Kpa nie może zmierzać do ponownego merytorycznego rozpatrzenia sprawy zakończonej ostatecznym rozstrzygnięciem.