Postępowanie kontrolne, opisane w rozdziale 3 ustawy z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, nie kończy się wraz z podpisaniem i doręczeniem stronie protokołu z kontroli, lecz dopiero z wydaniem decyzji, wyniku kontroli, lub postanowienia o umorzeniu postępowania. Czynności, o których mowa w przepisach działu VI o.p. (czynności kontroli podatkowej) stanowią tylko pewną fazę postępowania kontrolnego prowadzonego przez organ kontroli skarbowej. Również po zakończeniu czynności kontroli podatkowej organ kontroli skarbowej może podejmować czynności wyjaśniające i dowodowe. Ważne jest, aby przed zakończeniem całego postępowania kontrolnego organ kontroli skarbowej wziął pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, w tym składane przez stronę wyjaśnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Sędziowie asesor WSA Piotr Pietrasz, sędzia WSA Wojciech Stachurski (spr.), Protokolant Katarzyna Luto, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 listopada 2007 r. sprawy ze skargi T. i B. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. oddala skargę.
Decyzją z [...] marca 2007 r., nr [...], Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił B. G.i T. G. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w wysokości [...] zł w miejsce zadeklarowanego przez podatników zobowiązania w wysokości [...] zł.
Powyższe rozstrzygnięcie organ kontroli skarbowej oparł na wynikach przeprowadzonego wobec małżonków T. i B. G. postępowania kontrolnego, w którym ustalono, że podatnicy, w ramach prowadzonej przez siebie w roku 2001 działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej W, nie zaewidencjonowali w urządzeniach księgowych tej firmy przychodu z tytułu sprzedaży wyrobów betonowych w łącznej kwocie [...] zł (wartość brutto [...] zł), a także nie zaewidencjonowali kosztów uzyskania przychodu w łącznej kwocie [...] zł. Powyższe organ kontroli skarbowej stwierdził na podstawie dokumentów zabezpieczonych podczas przeszukania pomieszczeń Spółki, przeprowadzonego 17 sierpnia 2006 r. przez funkcjonariuszy policji z udziałem pracowników Urzędu Kontroli Skarbowej w B. Wśród zabezpieczonych dokumentów znalazły się: 2 zeszyty o nazwie "Zamówienia 2001", zeszyt "Rozliczenia 2001", dokumenty wydania towaru WZ, a także odręczne zapiski sporządzone na luźnych kartkach dotyczące wydania towaru, jego asortymentu i ilości, odbiorcy towaru, kwoty zapłaty. Wynikająca z tych dokumentów sprzedaż nie została potwierdzona fakturami VAT, bądź paragonami fiskalnymi, nie wykazano jej również jako przychodu w księgach rachunkowych. Zdaniem organu potwierdzają to zeznania 66 świadków, przesłuchanych w postępowaniu prowadzonym przez Prokuraturę Rejonową w B., a także wyniki kontroli "krzyżowych", przeprowadzonych u kontrahentów Spółki W.
W odwołaniu od tej decyzji T. i B. G. zarzucili jej naruszenie przepisów: art. 122, art. 123, art. 180, art. 181, art. 190 i art. 284a § 2 i § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jedn. tekst: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - w dalszej części powoływanej w skrócie o.p.; a także art. 13 ust. 9 i ust. 10 ustawy z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (jedn. tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.) - w dalszej części powoływanej w skrócie u.k.s. Zdaniem podatników organ pierwszej instancji dopuścił jako dowód materiały, które nie mogły zostać wykorzystane w postępowaniu podatkowym, pominął zeznania wnioskowanych przez stronę świadków, nie powiadomił strony o podejmowanych czynnościach, błędne wyciągnął wnioski z zebranego materiału dowodowego. Ponadto zakończył kontrolę i wręczył protokół pomimo, że nie upłynął wyznaczony termin do złożenia wyjaśnień.
Po rozpoznaniu sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z [...] lipca 2007 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu stwierdził, że wszczęcie postępowania kontrolnego w zakresie podatku dochodowego w stosunku do małżonków było następstwem postępowania kontrolnego prowadzonego w stosunku do Spółki W, w trakcie którego stwierdzono nieprawidłowości w zakresie przychodów ze sprzedaży, wpłat do kasy, ewidencji sprzedaży VAT i raportów kasowych. Organ pierwszej instancji nie naruszył podstaw prawnych wszczęcia postępowania kontrolnego, nie zachodziły bowiem przesłanki zastosowania trybu nadzwyczajnego wszczęcia kontroli podatkowej, na podstawie art. 13. ust. 9 u.k.s. i art. 284a o.p. W ocenie organu odwoławczego nieuzasadniony jest więc zarzut naruszenia terminów wynikających z art. 284a § 2 i § 3 o.p., poprzez niedostarczenie kontrolowanym upoważnienia do kontroli w terminie 3 dni od daty przeszukania przez funkcjonariuszy policji z udziałem pracowników Urzędu Kontroli Skarbowej w B. Materiał dowodowy został włączony do przedmiotowego postępowania na podstawie art. 180 § 1 i art. 181 o.p. W świetle tych przepisów nie istnieje prawny nakaz, aby w postępowaniu podatkowym koniecznym było powtórzenie przesłuchania świadka, który zeznawał w postępowaniu karnym. Wykorzystanie zeznań świadków z innego postępowania samo w sobie nie narusza też zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym, ani też nie może naruszać jakichkolwiek innych przepisów o.p.