Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 lipca 2017 r. sprawy ze skargi C. L. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia na postanowienie w sprawie podjęcia zawieszonego postępowania egzekucyjnego oddala skargę
Naczelnik D. Urzędu Skarbowego w B., działając jako organ egzekucyjny prowadzi postępowanie egzekucyjne wobec majątku C. L. na postawie tytułów wykonawczych o numerach: od [...] do [...],[...], od [...] do [...], od [...] do [...], od [...] do [...].
Na wniosek wierzyciela, organ egzekucyjny postanowieniami nr [...] US [...] z [...].04.2015 r. i [...] US [...] z [...].04.2015r. zawiesił ww. postępowanie egzekucyjne. Pismem nr [...] z [...].01.2017r. wierzyciel zażądał podjęcia postępowania egzekucyjnego zawieszonego ww. postanowieniami. W związku z powyższym, postanowieniem z [...].01.2017 r. nr [...] Naczelnik D. Urzędu Skarbowego w B. działając jako organ egzekucyjny podjął zawieszone postępowanie egzekucyjne. Pismem z [...].03.2017r. Skarżący złożył zażalenie na ww. postanowienie. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. postanowieniem nr [...] z [...].03.2017r. stwierdził niedopuszczalność zażalenia na postanowienie Naczelnika D. Urzędu Skarbowego w B.
Z tym rozstrzygnięciem nie zgodził się Skarżący i złożył skargę do Sądu. Pismo skierowane do WSA w Białymstoku zawierało sygnatury dwóch postanowień Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. : nr . [...] z [...].03.2017r. w którym stwierdzono niedopuszczalność zażalenia z [...].03.2017 r. na postanowienie Naczelnika D. Urzędu Skarbowego w B. z [...].01.2017r. Nr [...] w sprawie podjęcia postępowania egzekucyjnego. nr [...] z [...].03.2017r. utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika D. Urzędu Skarbowego w B. z [...].02.2017 r. nr [...] odmawiające zawieszenia postępowania egzekucyjnego. W związku z powyższym uznano, iż jest to skarga na oba ww. postanowienia. Skarżący zażądał umorzenia postępowania na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 upea. Wskazał, iż [...].10.2016r. złożył wniosek do Dyrektora ZUS w B. o unieważnienie wszystkich decyzji, którymi ZUS objął go ubezpieczeniem. Uważa, że organ administracji publicznej winien na podstawie art. 156 § 1 kpa stwierdzić nieważność decyzji. W ocenie skarżącego jeżeli sprawa nie jest wyjaśniona ani zakończona, postępowanie egzekucyjne jest niezasadne.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje
Skarga jako nieuzasadniona podlega oddaleniu.
W skarżonym postanowieniu Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. wskazał, iż postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułów wykonawczych o numerach :od [...]do [...],[...], od [...] do [...], od [...] do [...], od [...] do [...] postanowieniami nr [...] US [...] z [...].04.2015r. i [...] US [...] zostało zawieszone na wniosek wierzyciela (ZUS w B.). Wierzyciel w piśmie z [...].03.2015r. wskazał, iż zobowiązany złożył wniosek o umorzenie zaległości z tytułu składek i zgodnie z ustawą z 09.11.2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek postępowanie winno ulec zawieszeniu. Art. 1 ust 14 ww. ustawy stanowi, iż w okresie od dnia złożenia wniosku o umorzenie do dnia uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w ust. 13, postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu. Pismem nr [...] z [...].01.2017r. wierzyciel zażądał podjęcia postępowania egzekucyjnego zawieszonego ww. postanowieniami. Wskazał, iż zobowiązany nie złożył wymaganej dokumentacji dotyczącej pomocy publicznej w związku ze złożonym wnioskiem o umorzenie zadłużenia, ustały zatem przesłanki do zawieszenia postępowania egzekucyjnego. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w zaskarżonym postanowieniu zasadnie wskazał, iż stosownie do art. 134 w zw. z art. 144 Kodeksu postępowania administracyjnego organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia niedopuszczalność zażalenia oraz uchybienie terminu do wniesienia zażalenia. Organ odwoławczy obowiązany jest w postępowaniu wstępnym zbadać, czy zażalenie jest dopuszczalne oraz czy zostało wniesione w przewidzianym przepisami terminie. Kontrola dopuszczalności zażalenia jest więc pierwszą czynnością, jaką podejmuje organ odwoławczy po jego otrzymaniu. Dopuszczalność zażalenia jest zaś określana przesłankami podmiotowymi i przedmiotowymi. Przesłanki podmiotowe to złożenie zażalenia przez legitymowany podmiot, przesłanki przedmiotowe natomiast - to wniesienie zażalenia od orzeczenia, którego zaskarżenie przewiduj ą przepisy prawa.