Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy sprostowania zgłoszenia celnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski, Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA Dariusz Zalewski (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi A. Z. - A. w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy sprostowania zgłoszenia celnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...].02.2017 r. nr [...] 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/6

A S A D N I E N I E

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

W dniu [...] kwietnia 2014 r. A. Z. (dalej także jako "Skarżący"), działając przez przedstawiciela, zgłosił do procedury dopuszczenia do obrotu towar w postaci mieszaniny węglowodorów gazowych. Zgłoszenie celne SAD nr [...] zostało przyjęte przez organ celny, a dane w nim zawarte stanowiły podstawę do objęcia towaru procedurą dopuszczenia do obrotu i określenia kwoty długu celnego.

Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2016 r. Skarżący wystąpił o sprostowanie ww. zgłoszenia celnego w zakresie klasyfikacji taryfowej towaru. W uzasadnieniu wskazał na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 26 maja 2016 r. sygn. C-286/15, dotyczący klasyfikacji mieszanin węglowodorów gazowych.

Decyzją z dnia [...] lutego 2017 r. Naczelnik Urzędu Celnego w B. odmówił sprostowania ww. zgłoszenia celnego w zakresie klasyfikacji taryfowej towaru. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z utrwaloną od kilku lat przed datą publikacji ww. wyroku Trybunału linią orzeczniczą, czynnikiem, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze towaru, może być jego ilość, a więc także procentowy udział materiałów (komponentów) w mieszaninie.

Z powyższego wynika, że kryterium ilościowe (procentowe) udziału propanu lub butanu rozstrzyga o zasadniczym charakterze sprowadzonej mieszaniny i uzasadnia jej klasyfikację do podpozycji 2711 12 (propan) i 2711 13 (butan). Na poparcie swego stanowiska organ wskazał na treść wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia 2009 r. sygn. I GSK 1114/08 oraz z dnia 14 stycznia 2014 r. sygn. I GSK 1618/12.

Organ stwierdził, że do chwil publikacji wyroku Trybunału klasyfikacja ustalana na podstawie kryterium ilościowego była prawidłowo stosowana przez organy celne i akceptowana przez sądy administracyjne. Organ wskazał przy tym na WIT-y o numerach [...] z dnia [...] lutego 2016 r. rozstrzygające o klasyfikacji przedmiotowego towaru do kodu 2711 12 97. Organ zauważył też, że zgodnie z art. 34 ust. 7 lit. a (ii) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. L 269/2013) - dalej w skrócie: "UKC" - organy celne cofają decyzje WIT w przypadku, gdy przestaje być ona zgodna z interpretacją którejkolwiek z nomenklatur, o których mowa w art. 56 ust. 2 lit. a) i b), wynikającą z wyroku TSUE, ze skutkiem od daty opublikowania tego wyroku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Powyższe, zdaniem organu, skutkuje tym, że zgłoszenia celne dokonane do tej daty zgodnie z wiążącymi informacjami taryfowymi były prawidłowe w zakresie klasyfikacji i nie podlegają korekcie. Z uwagi na charakter ww. wyroku TSUE z dnia 26 maja 2016 r., obowiązującego od daty jego publikacji w Dzienniki Urzędowym Unii Europejskiej C 260, tj. od dnia 18 lipca 2016 r., dopiero zgłoszenia celne dokonane od tej daty winny uwzględniać wskazaną w wyroku klasyfikację taryfową.

W złożonym od tej decyzji odwołaniu, Skarżący wniósł o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie: (-) art. 173 ust. 1 UKC i art. 65 ust. 7 Prawa celnego, poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie w wyniku bezzasadnej odmowy dokonania sprostowania zgłoszenia celnego; (-) art. 34 ust. 7 lit. a (ii) UKC, poprzez niezasadne uznanie, iż przedmiotowy przepis ma zastosowanie w sprawie; (-) art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 180, art. 181, art. 187 § 1, art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm., dalej w skrócie "o.p."), poprzez dowolną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego oraz zaniechanie jego pełnego zgromadzenia, jak również poprzez niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego i niewyjaśnienie okoliczności faktycznych mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, co doprowadziło do błędnego ustalenia stanu faktycznego, polegającego na odmowie dokonania sprostowania zgłoszenia celnego.

Strona 1/6