Sprawa ze skargi na decyzję SKO w S. w przedmiocie zmiany decyzji ostatecznej ustalającej łączne zobowiązania pieniężne na rok 2012
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 lutego 2013 r. sprawy ze skargi M.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 21 czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji ostatecznej ustalającej łączne zobowiązania pieniężne na rok 2012 1. oddala skargę; 2. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na rzecz radcy prawnego K.J. kwotę 295,20 złotych (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej przyznanej z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze działając na podstawie przepisów art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 856) oraz art. 13 § 1 pkt 3, art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania M. P. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy G. w sprawie zmiany decyzji ostatecznej ustalającej łączne zobowiązanie pieniężne na rok 2012.

Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny i prawny:

Dnia 15 lutego 2012 r. M. P. złożył korektę informacji w sprawie podatku od nieruchomości na 2012 rok, w której wskazał zmianę powierzchni budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Z uwagi na złożoną korektę Wójt Gminy G. postanowieniem z dnia 22 lutego 2012 r. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia skarżącemu wysokości zobowiązania podatkowego w łącznym zobowiązaniu pieniężnym na 2012 r.

Decyzją z dnia 22 marca 2012 r. Wójt Gminy G. po przeprowadzonym postępowaniu, dokonał zmiany decyzji ostatecznej ustalającej M. P. łączne zobowiązanie pieniężne na 2012 rok, poprzez ustalenie nowej kwoty podatku na wskazany okres w wysokości 2.838,00 zł. Podstawą ustalenia nowej kwoty podatku były dane o posiadanych przez skarżącego nieruchomościach, i ich przeznaczeniu, wskazane przez M. P. w ww. korekcie informacji.

Zobowiązanie podatkowe w kwocie 2.838,00 zł obliczono następująco:

1. użytki rolne niezwiązane z działalnością gospodarczą przez okres 12 miesięcy:

5 q x 65,00 zł x 0,12 ha użytków rolnych = 39,00 zł,

2. budynek mieszkalny niezwiązany z działalnością gospodarczą przez okres 12 miesięcy:

150 m2 x 0,70 zł = 105,00 zł,

3. grunty niezwiązane z działalnością gospodarczą przez okres 12 miesięcy:

1600 m2 x 0,23 zł = 368,00 zł,

4. budynek związany z działalnością gospodarczą przez okres 2 miesięcy:

187 m2 x 18,00 zł = 3366 zł : 12 x 2 = 561,00 zł,

5. budynek związany z działalnością gospodarczą przez okres 10 miesięcy:

86 m2 x 18,00 zł = 1548 zł : 12 x 10 = 1290,00 zł,

6. budynek pozostały niezwiązany z działalnością gospodarczą przez okres 12 miesięcy:

27 m2 x 4,27 zł = 115,29 zł,

7. budynek pozostały niezwiązany z działalnością gospodarczą przez okres 10 miesięcy:

101 m2 x 4,27 zł = 431,27 zł :12 x 10 = 359,39 zł

Razem podatek: 2.838,00 zł.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu odwołania od powyższego rozstrzygnięcia decyzją z dnia 21 czerwca 2012 r. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu organ przywołał treść przepisów art. 2 ust. 1, art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 3 i ust. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 z późn. zm) i stwierdził, że M. P. posiada budynek związany z działalnością gospodarczą o pow. 86 m2 oraz budynek pozostały o pow. 128 m2. W przedmiotowym lokalu I. P. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "A" której przedmiotem jest m.in. "pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna" oraz restauracje i inne placówki gastronomiczne". W związku z tym prowadząc klubo-kawiarnię uzyskała zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa powyżej 4,5%. Nie ma zatem podstaw do uznania opodatkowanego lokalu za placówkę przeznaczoną na działalność kulturalną oraz kulturę fizyczną i sport, które podlegają zwolnieniu z podatku od nieruchomości.

Strona 1/5