W egzekucji administracyjnej brak prawnych przeszkód, aby jeden tytuł wykonawczy obejmował dwie decyzje.
Art. 26 par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 38 poz. 161 ze zm./ wskazuje jedynie, że wierzyciel, jeśli jest jednocześnie organem egzekucyjnym, przystępuje z urzędu do egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego przez siebie wystawionego. Brak więc w niniejszym uregulowaniu ograniczenia tytułu wykonawczego do jednej decyzji.
Dnia 31 lipca 1996 r. Urząd Skarbowy w G. wystawił tytuł wykonawczy przeciwko skarżącej Spółce z o.o. "G." w G. na kwotę 57.356,90 zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za wrzesień i październik 1994 r. /łącznie z sankcjami z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1998 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Urząd Skarbowy w G. Dział Egzekucyjny dokonał w dniu 20.02.1996 r. zajęcia rachunku bankowego Spółki do kwoty 72.579,50 zł /ww. należność główna z doliczeniem odsetek i kosztów egzekucji/.
Spółka wniosła zarzut na prowadzenie egzekucji w sprawie, bowiem w jej ocenie egzekwowany obowiązek został określony niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z decyzji organu administracyjnego i bez doręczenia upomnienia.
Nadto wykazała, że we wszystkich 11 sprawach objętych decyzjami określającymi podatek od towarów i usług wniosła o wstrzymanie ich wykonania i wnioski te nie zostały rozpatrzone.
W dniu 26 lutego 1996 r. Izba Skarbowa w G. wydała postanowienia, w których odmówiła wstrzymania wykonania ww. decyzji z dnia 28 grudnia 1995 r.
Postanowieniem z dnia 21 marca 1996 r. Urząd Skarbowy w G. Dział Egzekucyjny wydał postanowienie, w którym uznał zarzuty za nieuzasadnione.
W uzasadnieniu Urząd wskazał, że wyegzekwowano z rachunku Spółki kwotę 73.731,50 zł w oparciu o wystawiony tytuł wykonawczy i po doręczeniu w dniu 29 stycznia 1996 r. upomnienia. Wcześniej dokonana dobrowolna wpłata kwoty 17.952,60 zł została uwzględniona w tytule egzekucyjnym /zarachowano ją na należność główną w kwocie 6.372 zł i na odsetki w kwocie 6.372 zł/.
Zażaleniem z dnia 3 kwietnia 1996 r. Spółka wniosła o uchylenie ww. postanowienia i umorzenie postępowania wskazując, że nie kwestionuje możliwości łącznego ustalenia zobowiązania podatkowego, ale wymaga to bezwzględnie wydania stosownej decyzji. Tymczasem wydano jeden tytuł w oparciu o 11 decyzji.
Postanowieniem z dnia 9 lipca 1996 r. Izba Skarbowa w G. postanowiła zażalenie oddalić i utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.
Izba wskazała, że organ egzekucyjny rozpatruje zarzuty po uzyskaniu wypowiedzi wierzyciela. Z takiej właśnie wypowiedzi wynikało, że Spółka była zobowiązana do niezwłocznego zapłacenia kwoty 17.952,60 zł z tytułu zaległego zobowiązania podatkowego oraz 46.272,50 zł z tytułu sankcji. Tytuł wykonawczy został wystawiony zgodnie z obowiązującymi przepisami. Nie było podstaw do wystawienia nowych decyzji wymiarowych jeżeli podatnik dokonał wpłaty części należności.
Skargą z dnia 8 sierpnia 1996 r. Spółka "G." wniosła o uchylenie ww. postanowienia zarzucając naruszenie prawa materialnego, tj. art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 38 poz. 161 ze zm./ przez przyjęcie, że nie zachodziły warunki do uchylenia skarżonego postanowienia i umorzenia postępowania.
W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że nie odnosi się do zasadności wydanych tytułów ani do samej kontroli, a jedynie do sposobu prowadzenia egzekucji wymagane było wystawienie tytułów zgodnych z decyzjami i uwzględniających dokonanie wpłaty. Dla ustalenia łącznego zobowiązania podatkowego wymagana była forma decyzji. Ponieważ takiej nie było, zachodziła niezgodność treści egzekwowanego obowiązku z 11 decyzjami Urzędu Skarbowego.