Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w B. w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i stawki tej opłaty oraz zwolnień przedmiotowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 lutego 2014 r. sprawy ze skargi J.B. na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia 6 marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i stawki tej opłaty oraz zwolnień przedmiotowych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Miejska w dniu 6 marca 2013 r., działając na podstawie art. 6k ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., poz. 391, poz. 951, z 2013 r. poz. 228) podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i stawki tej opłaty oraz zwolnień przedmiotowych (Dz. Urz. Woj. Pom. z 2013 r., poz. 1386).

W § 2 tej uchwały ustalono stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, które są zbierane i odbierane w sposób mieszany w wysokości 5,50 zł za 1 m3 zużytej wody (ust. 1) oraz stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, które są zbierane i odbierane w sposób selektywny w zakresie makulatury i odpadów wielomateriałowych, szkła, tworzyw sztucznych i metali, w wysokości 4,50 zł za 1 m3 zużytej wody (ust. 2).

Pismem z dnia 25 października 2013 r. J. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na powyższą uchwałę Rady Miejskiej w części ustalającej stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (§ 2 uchwały).

W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że 20 września 2013 r. wezwał Radę Miejską do uchylenia ww. uchwały w części ustalającej stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (§ 2 uchwały).

W ocenie autora skargi wezwanie do uchylenia uchwały w oparciu o art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jest zasadne, gdyż treść uchwały dotyczy każdego mieszkańca Gminy w tym skarżącego, ustalając zasady gospodarowania odpadami komunalnymi z bezpośrednim przełożeniem na każde gospodarstwo domowe w czym skarżący upatruje interes prawny konieczny do skutecznego zaskarżenia uchwały.

Skarżący podniósł, że określona w § 2 uchwały stawka opłaty została ustalona w sposób niezgodny z art. 6r ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, ponieważ zostały w niej ujęte koszty inwestycji, która nie została wykonana. Przepisy ustawy stanowią, że opłatą zapewnia się pokrycie kosztów systemu. W związku z tym, podczas szacowania kosztów systemu należało odróżnić koszty od wydatków inwestycyjnych. Oznacza to, że elementami kalkulacji nie mogą być co do zasady wydatki inwestycyjne (np. budowy PSZOK-u, na zakup komputerów, oprogramowania, wyposażenia, dostosowania pomieszczeń, zakupu pojazdów itd.). Niniejsza sprawa dotyczy uwzględnienia w stawce opłaty kosztów punktu selektywnego zbierania odpadów komunalnych (PSZOK-u) w kwocie 228.000 zł, którego fizycznie nie ma. Nie można więc ujmować do stawki opłaty nieistniejącej inwestycji. Dotyczy to również zakupów inwestycyjnych w pozycji administrowanie systemu. Wydatki te nie są całkowicie wyłączone z kalkulacji stawki. Mogą one być wprowadzone w wyniku przeprowadzenia procesu inwestycyjnego, kiedy to powstaje środek trwały. Wydatki na jego zakup lub wytworzenie rozliczane są w czasie użytkowania jako amortyzacja. W efekcie, w danym roku kosztem jest tylko część wydatków inwestycyjnych, co przedstawiono w wyliczeniu.

Zdaniem skarżącego niezgodne z prawem było przyjęcie do ustalenia stawki opłaty kosztu zagospodarowania odpadów niesegregowanych (zmieszanych) w kwocie 257,30 zł/Mg, jak to było szacowane przez firmę konsultingową w opracowaniu z dnia 11 września 2012 r., ponieważ koszt ten oszacowano w oparciu o proponowany wzrost cen za Mg a Burmistrz proponując Radzie Miejskiej na sesji w dniu 20 grudnia 2012 r., wiedział że stawka ta jest niższa. Ustalał ją osiem dni wcześniej - 12 grudnia 2012 r. na kwotę 255 zł/Mg. Wprowadził tym samym w błąd Radę Miejską proponując stawkę wyższą niż ustalona.

Strona 1/5