Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

1. Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie wskazuje środków prowadzących do wzruszenia opinii biegłego w przedmiocie określenia wartości zajętej ruchomości.

2. Przepisy wzmiankowanej ustawy nie przewidują możliwości dokonania ponownego oszacowania ruchomości będących przedmiotem egzekucji. Nie oznacza to jednak, iż taki środek nie jest dopuszczalny, gdy ma prowadzić do wykonania obowiązku.

Uzasadnienie strona 1/4

Dział Egzekucyjny Drugiego urzędu Skarbowego w T. otrzymał do realizacji tytuły wykonawcze wystawiane na: Piotr Ł. "N.-T." w T. dotyczące zaległości z tytułu:

- grzywny skarbowej,

- podatku dochodowego od osób fizycznych,

- zaległych składek na ubezpieczenia społeczne.

Organ egzekucyjny wszczął postępowanie egzekucyjne, dokonując w dniu 7 sierpnia 1996 r. zajęcia ruchomości, stanowiących środki transportowe i dźwigowe, w tym w postaci samochodu marki "Robur" (...), rok produkcji 1981, wycofany z ruchu drogowego od miesiąca marca 1995 r.

Z czynności tej został sporządzony protokół zajęcia ruchomości.

Zobowiązany odmówił podpisania protokołu, co stanowiło podstawę do odebrania pojazdu.

W tym samym dniu dokonano jego "wywózki".

Orzeczeniem technicznym z dnia 28 sierpnia 1996 r. wydanym przez Specjalistyczne Usługi Budowlano-Remontowe we W. mgr inż. Ryszard S., oszacowano wartość pojazdu na kwotę 8.345 zł, ustalając współczynnik zużycia technicznego na 70 procent.

Pismem z dnia 2 września 1996 r. organ egzekucyjny poinformował Piotra Ł. o dokonanym szacunku przez biegłego oraz zawiadomił, iż pojazd zostanie sprzedany w drodze licytacji.

Następnie w dniach 16 i 17 września 1996 r. odbyły się sprzedaże licytacyjne, które nie doszły do skutku, z uwagi na brak oferentów.

Następnie w dniu 3 stycznia 1997 r. odbyła się pierwsza sprzedaż samochodu z wolnej ręki za cenę wywołania wynoszącą 1/3 wartości szacunkowej pojazdu.

Zarówno ta jak i trzy następne sprzedaże z wolnej ręki w dniach 14 kwietnia 1997 r., 19 sierpnia 1997 r. i 27 października 1997 r. nie doszły do skutku.

Według organu egzekucyjnego nieudane próby sprzedaży z wolnej ręki były spowodowane wynikiem zawyżonej wartości pojazdu.

Według oświadczenia organu egzekucyjnego, z uwagi na to, że samochód "Robur" był niesprawny technicznie nie zaoferowano jego kupna organizacji pomocy społecznej po cenie ustalonej przez organ, nie sprzedano go także jednostkom prowadzącym skup przedmiotów używanych lub zajmujących się skupem surowców wtórnych, ponieważ byłoby to nieuzasadnione ekonomicznie /art. 108 par. 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji/.

W tej sytuacji powołano innego biegłego celem powtórnego oszacowania pojazdu. Biegły rzeczoznawca ze "Stowarzyszenia Rzeczoznawców Techniki Samochodowej i Ruchu Drogowego" PZM S.A. wycenił pojazd na kwotę 2.100 zł, sporządzając opinię techniczną z dnia 29 listopada 1997 r.

Pismem z dnia 4 grudnia 1997 r. zawiadomiono zainteresowanego o powtórnym szacunku.

Samochód ten wystawiono na licytację w dniu 16 grudnia 1997 r., podczas której nie doszło do sprzedaży.

W drugim terminie licytacji w dniu 17 grudnia 1997 r. pojazd został sprzedany za kwotę 1.050 zł plus VAT w wysokości 231 zł.

Ze sprzedaży dłużnik otrzymał przy piśmie zawiadamiającym o powyższym - dowód zarachowania ww. kwoty.

W dniu 15 grudnia 1997 r. Piotra Ł. złożył w Urzędzie Skarbowym skargę na czynności egzekucyjne dotyczące przedmiotowego pojazdu.

Podatnik nie zgadzał się w niej z wartością oszacowania ruchomości na kwotę 2.100 zł, uważając ją za zaniżoną w stosunku do rzeczywistej wartości. Domagał się przy tym ustalenia przyczyn, które spowodowały, iż pojazd będąc przechowywany 15 miesięcy w magazynach Urzędu utracił znacznie na wartości.

Strona 1/4