Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA E. Rischka (spr.), Sędziowie NSA E. Anyżewska, M. Tomaszewska, Protokolant E. Cymanowska, po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2004 r. sprawy ze skargi D. W. - Z., G. W. , J. W. na decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze z dnia [...] sygn. akt [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za okres od 1 marca 2000 r. do 31 grudnia 2000 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję i zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego kwotę 10 (słownie: dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania; 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
I SA/Gd 2521/00
U z a s a d n i e n i e
Zaskarżoną do sądu decyzją, Samorządowe Kolegium Odwoławcze działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 i art. 91 Ordynacji podatkowej, decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] - w sprawie ustalenia p. J. W., G. W. oraz D. W. -Z. podatku od nieruchomości w kwocie 131,- zł za okres od 1.III.2000 r. do 31.XII.2000 r.
Podstawą powyższego rozstrzygnięcia, był następujący stan faktyczny:
Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta ustalił wobec p. J. W. podatek od nieruchomości w kwocie 78,60 zł, płatny w czterech ratach, z tytułu posiadania budynku mieszkalnego o pow. 121,20 m2 oraz gruntu o pow. 852 m2, położone w W., przy ul. [...] - stosując 50% obniżkę podatku zgodnie z § 2 uchwały Rady Miasta z dnia 28 grudnia 1999 r., Nr III [...] (podatnik był emerytem).
W dniu 28 lutego 2000 r. p. J. W. dokonał na rzecz żony G. W. oraz córki D. W. -Z. darowizny w/w nieruchomości po 1/20 części.
W tak ustalonym stanie faktycznym w ocenie organu odwoławczego od 1 marca 2000 r. obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości zaczął stosownie do art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 z późn. zm.) obciążać wszystkich trzech właścicieli solidarnie.
Zatem prawidłowo organ pierwszej instancji obciążył ich podatkiem od nieruchomości za m-ce marzec - grudzień 2000 r. w wysokości 131 zł.
Jednocześnie organ odwoławczy wyjaśnił, iż z instytucji odpowiedzialności solidarnej wynika, iż wierzycielowi przysługuje prawo wyboru dłużnika, a także wysokości ściąganej od niego kwoty. Wierzyciel może także żądać od każdego dłużnika z osobna zapłaty całej kwoty i dopiero zapłata długu przez jednego z nich zwalnia pozostałych. Przy zobowiązaniach podatkowych, które powstają na podstawie decyzji ustalających wysokość tego zobowiązania odpowiedzialnymi solidarnie są podatnicy, którym doręczono decyzję ustalającą wysokość zobowiązań podatkowych (art. 92 § 1 Ordynacji podatkowej).
Reasumując zdaniem SKO organ I instancji był uprawniony do ustalenia łącznie wobec wszystkich trzech współwłaścicieli w jednej decyzji zobowiązania podatkowego bez określenia wymiaru podatku stosownie do ich udziału we współwłasności.
Cytowany przez skarżących art. 2 ust. 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w ocenie organu odwoławczego nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż dotyczy on sytuacji w której współwłaściciele oprócz nieruchomości będącej ich współwłasnością posiadają odrębne majątki podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Z kolei jeśli chodzi o 50% obniżkę podatku na mocy § 2 uchwały Rady Miasta z dnia 28.12.1999 r. w sprawie podatku od nieruchomości organ odwoławczy stwierdza, iż przysługuje ona podatnikom, których wyłącznym źródłem utrzymania (a także ich małżonka) jest emerytura lub renta. Źródłem utrzymania jednego ze współwłaścicieli jest wynagrodzenie za pracę, zatem organ I instancji trafnie uznał, iż nie przysługuje im 50% obniżka w podatku.
Odnośnie zarzutu braku prawidłowego uzasadnienia Kolegium stwierdza, iż uchybienie to nie jest na tyle istotne aby mogło stanowić podstawę uchylenia decyzji, a ponadto nie miało wpływu na trafność rozstrzygnięcia podjętego przez organ I instancji.