Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Dorota Kotlarek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi A Informatyka i Technologie Sp. z o. o. z siedzibą w na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 lutego 2018 r. nr [...] w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.
Zaskarżoną interpretacją indywidualną z dnia 11 kwietnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - dalej: "organ", "organ interpretacyjny", stwierdził, że stanowisko A Sp. z o.o.- dalej: "wnioskodawca", "Spółka", przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych - jest nieprawidłowe.
Z uzasadnienia zaskarżonej interpretacji wynika, że została ona wydana w następującym stanie sprawy.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (dalej jako: Sprzedawca lub B) był podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą zlokalizowaną w G. oraz B. W ramach przedsiębiorstwa Sprzedawcy funkcjonował Wydział C z siedzibą w B. (dalej jako: Wydział lub C).
Podstawą działalności Sprzedawcy była działalność Wydziału C w B., rozliczanie podwykonawstwa Spółki D S A. do umowy SLA (Service Level Agreement) a także rozliczenia tytułem wynajmu i podnajmu posiadanej infrastruktury majątkowej i refakturowania przypisanych do niej kosztów. Wydział C stanowił podstawę działalności operacyjnej Sprzedawcy i był jedyną komórką organizacyjną, która zatrudniała na etacie pracowników. Cały Wydział był wyodrębniony lokalizacyjnie w B. Na czele Wydziału stał jego Kierownik, do którego obowiązków należało kierowanie pracą całego Wydziału oraz wszystkich osób zatrudnionych w ramach tej jednostki organizacyjnej. Kierownik Wydziału był zatrudniony przez Wnioskodawcę w oparciu o umowę o pracę .
We wniosku opisano wyodrębnienie organizacyjne i finansowe Wydziału. Wskazano, że istniała ewidencja majątku Sprzedawcy, pozwalająca na identyfikację składników przypadających na Wydział. Sprzedawca nie prowadził wyodrębnionej ewidencji bilansowej, pozwalającej na bieżące sporządzanie pełnego sprawozdania finansowego tylko dla C. C nie miała także wydzielonych rachunków bankowych dla swojej działalności. Polityka rachunkowości Sprzedawcy opierała się na planie kont wspólnym dla wszystkich rodzajów działalności z pojedynczymi wyjątkami. Funkcjonujący system ewidencji finansowo-księgowej (SAP) pozwalał zatem na precyzyjne ewidencjonowanie i analizę zdarzeń gospodarczych w ujęciu przychodowo-kosztowym, które dotyczą bezpośrednio C, a tym samym sporządzanie wyników finansowych dla C na poziomie wyniku brutto na sprzedaży. Sprzedawca nie prowadził podziału kosztów ogólnego zarządzania przedsiębiorstwem na poszczególne rodzaje działalności, a także podziału obszaru pozostałej działalności operacyjnej czy finansowej. Sporządzanie sprawozdania finansowego do wyniku netto dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa (bazującego na majątku przypisanym do C), wymagało dodatkowego podejścia analitycznego, bądź szacunkowego - poza systemowego. Nie było to jednak niemożliwym do wykonania i jak najbardziej na potrzeby wycen, czy innych analiz takie sprawozdania wykonywano. Do C przyporządkowano, powiązane funkcjonalnie z działaniem tej jednostki (jeżeli na dzień sprzedaży wystąpiły) m.in.: