1. Z określenia "daniny publiczne" użytego w odniesieniu do należności z tytułu wykonania zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi /art. 137 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne - Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, nie można wyprowadzić wniosku, że podlegają one przymusowemu ściągnięciu w drodze egzekucji administracyjnej. Dopuszczalność tej egzekucji musi wynikać z ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ lub przepisu szczególnego.
2. Egzekucję administracyjną przewidziano wówczas, gdy należność z tytułu wykonania urządzeń zbiorowego zaopatrzenia wsi w wodę oraz zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych wsi przypada państwu /par. 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1989 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niektóre rodzaje świadczeń pieniężnych oraz określenie właściwości organów podatkowych w zakresie umarzania zaległości podatkowych - Dz.U. nr 6 poz. 40 ze zm./, a nie innym podmiotom.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy K. na postanowienie Izby Skarbowej w G. z dnia 16 lutego 1998 r. (...) w przedmiocie zarzutów postępowania egzekucyjnego w administracji uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z dnia 9 października 1997 r. (...).
W związku z wystawieniem w dniu 9 maja 1997 r. przez Gminną Spółkę Wodno-Ściekową "R." w K. tytułu wykonawczego nr 1/97 Pierwszy Urząd Skarbowy w G. wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko Gminie K. w celu wyegzekwowania od Gminy na rzecz Spółki Wodnej kwoty 51.430,56 zł tytułem opłat za włączenie do zbiorczego układu kanalizacji sanitarnej Spółki Wodnej.
Wójt Gminy K. na podstawie art. 33 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji zgłosił w dniu 4 września 1997 r. zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, wnosząc na podstawie art. 59 i art. 60 ustawy o umorzenie postępowania i uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych.
W piśmie zarzucono, że wbrew art. 27 par. 1 pkt 3 ustawy w tytule wykonawczym nie wskazano podstawy prawnej egzekwowanego obowiązku, nie może bowiem stanowić tej podstawy powołany art. 114 Prawa wodnego, który dotyczy pierwszeństwa zaspokojenia należności spółek wodnych. Nie określono natomiast przepisu, który przyznaje spółce Wodnej kompetencje do pobierania opłat za włączenie do zbiorczego układu kanalizacji sanitarnej.
Skoro niedopuszczalne jest wszczęcie postępowania na podstawie wadliwego tytułu wykonawczego, postępowanie to powinno zostać umorzone.
Gmina wskazała, że stosownie do par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń (...) /Dz.U. nr 47 poz. 234 ze zm./ uprawnionym do pobierania opłat za podłączenie do zbiorczego urządzenia kanalizacyjnego jest jego właściciel. Urządzenie wybudowane przez Spółkę łączy się z urządzeniem, którego właścicielem jest Gmina /wybudowane w całości z funduszy gminnych/, zatem Spółka nie jest uprawniona do żądania aby Gmina ponosiła z tego tytułu opłaty, bowiem Spółka nie ponosi żadnych kosztów w związku z dołączeniem do urządzenia nowych użytkowników.
Nadto zgodnie z art. 99 ust. 3 Prawa wodnego zwrot części kosztów wchodzi w grę, gdy urządzenie zostało wybudowane przed upływem 10 lat od ich oddania do eksploatacji. Zbiorczy układ kanalizacyjny spółki wybudowany został ponad 10 lat temu.
Końcowo Gmina stwierdziła, iż jej zdaniem obowiązek określony tytułem wykonawczym nie istnieje, dlatego postępowanie egzekucyjne powinno zostać umorzone na podstawie art. 33 pkt 1 w zw. z art. 34 par. 2 ustawy.
Na wezwanie organu egzekucyjnego Spółka Wodna ustosunkowała się do zarzutów Gminy wyjaśniając, iż końcowe przekazanie układu kanalizacyjnego nastąpiło w I półroczu 1990 r., zatem nieuzasadniony jest zarzut przedawnienia, nietrafne jest powoływanie się na ww. rozporządzenie Rady Ministrów, bowiem dotyczy ono urządzeń budowanych na koszt Państwa, podstawą prawną dochodzonego roszczenia jest art. 137 w zw. z art. 114 Prawa wodnego. Koszty wykonania zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych mają charakter danin publicznych, zatem ich egzekucja odbywa się w trybie egzekucji administracyjnej.
Pierwszy Urząd Skarbowy postanowieniem z dnia 9 października 1997 r. (...), wydanym na podstawie art. 123 Kpa, art. 34 w zw. z art. 33, art. 29 i art. 59 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ uznał zarzuty Gminy za nieuzasadnione i odmówił umorzenia egzekucji.