Sprawa ze skargi na postanowienie Izby Skarbowej w G. w przedmiocie zarzutów postępowania egzekucyjnego w administracji uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. (...).
Uzasadnienie strona 2/6

Urząd stwierdził, iż Gmina nie powołała żadnej z przesłanek stanowiących - stosownie do art. 59 ww. ustawy - podstawę umorzenia egzekucji.

Organ egzekucyjny bada z urzędu dopuszczalność egzekucji administracyjnej, nie jest natomiast uprawniony do kontroli zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.

Urząd stwierdził, iż cała dochodzona kwota została w dniu 3 września 1997 r. wyegzekwowana.

W zażaleniu na to postanowienie Wójt Gminy K. wniósł o jego uchylenie i umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji.

W uzasadnieniu Gmina podtrzymała zarzuty co do wadliwości tytułu wykonawczego, przedawnienia dochodzenia roszczenia /według strony oddanie układu kanalizacyjnego do eksploatacji nastąpiło w dniu 28 maja 1987 r./ oraz brak podstaw do obciążenia Gminy za włącznie do zbiorczego układu kanalizacji sanitarnej Osiedla w P. /w latach 1994-1995/, bowiem układ ten sfinansowała Gmina i ona jest jego właścicielem.

Izba Skarbowa w G. postanowieniem z dnia 16 lutego 1998 r. (...) utrzymała w mocy zaskarżone postanowienie, wskazując, iż wobec wyegzekwowania należności Gmina może kierować wszelkie pretensje pod adresem wierzyciela, na którego żądanie wszczęto egzekucję. Stosownie do art. 55 par. 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wierzyciel ponosi całkowitą odpowiedzialność za ewentualne nieuzasadnione wszczęcie egzekucji. Organ egzekucyjny przeprowadził postępowanie zgodnie z wymogami ustawy, uzyskując stanowisko wierzyciela wraz z dokumentami potwierdzającymi zasadność roszczenia oraz potwierdzeniem doręczenia Gminie upomnienia.

W skardze do NSA Gmina K. wniosła o uchylenie postanowienia Izby Skarbowej oraz poprzedzającego je postanowienia organu egzekucyjnego z uwagi na to, że wszczęcie postępowania egzekucyjnego nastąpiło na podstawie tytułu wykonawczego, który nie odpowiadał wymogom z art. 27 par. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Gmina - powołując się na wyrok NSA I SA/Wr 71/96 wywodziła, że badanie dopuszczalności egzekucji powinno polegać przede wszystkim na ustaleniu czy tytuł wykonawczy odpowiada wymogom z art. 27 ww. ustawy.

Izba Skarbowa w G. w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie podtrzymując stanowisko przedstawione w zaskarżonym postanowieniu co do prawidłowości wszczęcia i przeprowadzenia egzekucji administracyjnej na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego przez Spółkę Wodno-Ściekową.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161/ organ egzekucyjny ma obowiązek zbadać dopuszczalność egzekucji administracyjnej przed wszczęciem egzekucji, w razie stwierdzenia, że przekazany mu tytuł wykonawczy nie podlega egzekucji administracyjnej powinien zwrócić tytuł wierzycielowi /art. 29 par. 2 ustawy/.

Z powyższego uregulowania wynika, że organ egzekucyjny powinien wnikliwie ocenić wskazaną przez wierzyciela w tytule wykonawczym podstawę prawną prowadzenia egzekucji administracyjnej /art. 27 par. 1 pkt 4 ustawy/, zwłaszcza w sytuacji jaka występuje w niniejszej sprawie, kiedy to wierzyciel powołał się ogólnikowo na art. 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Strona 2/6