1. Zaniechanie inwestycji - w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ - dotyczy także rezygnacji z inwestycji już na etapie wstępnych prac badawczych, dotyczących konkretnego obiektu. O ile zaś inwestycja byłaby kontynuowana, to wartość opinii zwiększałaby wartość początkową środka trwałego.
2. Bezsprzecznie telefon komórkowy był zdatny do przewidywanego z jego przeznaczeniem użytkowania jedynie z kartą aktywacyjną i jako taki był urządzeniem o wartości początkowej równej cenie nabycia aparatu z aktywacją, a okresie normalnego używania przekraczającym 1 rok. To, że po upływie 9 miesięcy spółka zdecydowała sprzedać aparat i kupić inny model, nie ma znaczenia dla traktowania pierwotnego zakupu jako zakupu środka trwałego podlegającego ewidencji.
3. Wydatki związane z wypłacaniem wynagrodzenia w istocie samemu sobie za czynności dyrektora zarządu, które i tak musiałyby być wykonane przez skarżącego w jednoosobowej spółce z o.o., której był jedynym udziałowcem, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.
4. Izba Skarbowa uznała za koszt uzyskania przychodu kwotę 500 zł z tytułu zakupu i remontu samochodu osobowego Fiat 126p, który spółka sprzedała swemu dyrektorowi za ww. kwotę. Spółka zakupiła samochód za cenę 400 zł, poniosła koszty remontu w kwocie 4.638,94 zł, aby uzyskać przychód w kwocie 500 zł. Takie działanie spółki w sposób oczywisty nie może być uznane za prowadzone racjonalnie i celowo dla uzyskania przychodu, a służą wyłącznie uzyskaniu nienależnych korzyści kosztem Skarbu Państwa.
Pierwszy Urząd Skarbowy w T. dnia 22 listopada 1996 r. wydał decyzję, w której określił należny od Spółki z o.o. "A." w T. podatek dochodowy od osób prawnych za 1995 r. w wysokości wyższej od zeznanej o kwotę 95.472,00 zł.
Organ podatkowy pierwszej instancji zakwestionował koszty uzyskania przychodu Spółki jako nie mające związku z przychodem danego roku następujące wydatki:
1/ koszty związane z pobytem delegacji ze Szwecji i delegacji Prezesa Spółki w Szwecji - kwoty 570,65 zł /poz. ks. 12/1/, 230,00 /rachunek. nr 55/95/, 2.440,65 zł /delegacja nr 189 Prezesa Zarządu/,
2/ koszt zakupu telewizora Funai - 963,11 zł,
3/ koszty opłaty notarialnej od sporządzonej umowy Spółki z o.o. "T." - 542,00 zł,
4/ koszty oceny rzeczoznawcy dotyczącej oddziaływania na środowisko punktu utylizacji odpadów ropopochodnych - 2.500,00 zł,
5/ wydatki za przejazdy na terenie kraju taksówkami osobowymi - łącznie 11.600,00 zł,
6/ wydatki na nabycie środków trwałych poniesione w związku z zakupem:
a/ telefonu komórkowego - łącznie 3.317,00 zł,
b/ urządzenia Ekotrom - łącznie 14.698,85 zł,
7/ wynagrodzenia i koszty wyjazdów służbowych Prezesa Ryszarda Z. - łącznie 34.493,44 zł,
8/ wydatki na zakup usług pobierczych - łącznie 153.285,00 zł
9/ koszty wynagrodzenia Haliny S. z tytułu umowy zlecenia - kwota 8.700,00 zł.
10/ koszty remontu samochodu Fiat 126p - kwota 1.638,94 zł.
W odwołaniu z dnia 6 grudnia 1996 r. Spółka wniosła o:
- uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia, bądź też
- uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania.
Spółka zarzuciła ww. decyzji:
- naruszenie przepisów art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych przez przyjęcie, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione wyłącznie w celu osiągnięcia przychodów, i że w konsekwencji tego nie są kosztami wydatki poniesione w związku z wyjazdami w celach prowadzenia rozmów handlowych mających na celu zawarcie kontraktów handlowych czy rozeznania celowości nabycia określonych środków trwałych, nawet jeśli w wyniku tych rozmów nie doszło do zawarcia umów czy nabycia rzeczy,
- naruszenia przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 i pkt 14, 38 i 52 ww. ustawy przez ich zastosowanie do zdarzeń i operacji finansowo-księgowych nie uznanych przez organ podatkowy jako koszt uzyskania przychodu Spółki,
- naruszenie przepisu art. 83 ust. 1 kodeksu cywilnego przez uznanie za nieważne z mocy prawa czynności polegających na wykonywaniu usług pobierczych na rzecz Spółki jako rzekomo pozornych,
- naruszenie przepisu par. 2 ust. 1 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych przez błędne przyjęcie, że zakup telefonu komórkowego oraz innych urządzeń takich, jak ładowarka samochodowa, koszt aktywacji nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, lecz stanowią o wartości nabytego środka trwałego, oraz, że do ceny nabycia środka trwałego w postaci urządzenia Ekotrom zalicza się koszty delegacji i wynagrodzeń związanych z zakupem tego środka,