Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Szumacher, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Asesor WSA Irena Wesołowska (spr.), Protokolant Sekretarz Sądowy Monika Szymańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 listopada 2007 r. sprawy ze skargi W. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności za zaległości podatkowe "A" spółki z o.o. oddala skargę.
Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia [...] orzekł o odpowiedzialności skarżącego W.J. za zaległości podatkowe [...] "A" sp. z o.o. w podatku od towarów i usług za I-XII/2000r., I-VII/2001r., VII, VIII/2003r, IV-VIII/2004r. w kwocie 124.121,05 zł wraz z odsetkami za zwłokę od tych zaległości podatkowych w wysokości 131.639,40 zł; za zaległości podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2000-2002 w kwocie 673.710,00zł wraz z odsetkami za zwłokę od tych zaległości podatkowych w wysokości 414.548,60zł; za zaległości podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za III-V/2002r. w kwocie 255,39zł wraz z odsetkami za zwłokę od tych zaległości podatkowych w wysokości 121,10zł oraz za koszty postępowania egzekucyjnego w kwocie 10.191,71zł.
Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu złożonego odwołania decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 5 września 2006r. sygn. akt I SA/Gd 20/06 uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...].
W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że w orzeczeniu o odpowiedzialności członka zarządu spółki z o. o. na podstawie art. 116 §1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 197 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) organ podatkowy jest zobowiązany wykazać jedynie okoliczności pełnienia obowiązków członka zarządu w czasie powstania zobowiązania podatkowego, które przerodziło się w dochodzoną zaległość podatkowa spółki oraz bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce. Ciężar wykazania którejkolwiek z okoliczności uwalniającej od odpowiedzialności spoczywa zaś na członku zarządu. Jednocześnie Sąd wskazał, że okoliczności wynikające z akt sprawy jednoznacznie wskazują, iż choć od roku 1994 spółka popadała w coraz większe zadłużenie, to skarżący jako prezes jej zarządu nie zainicjował wszczęcia postępowania naprawczego lub upadłościowego, co uwalniałoby go od odpowiedzialności za zobowiązania spółki. W dalszych wywodach Sąd stwierdził, że organ podatkowy w prowadzonym postępowaniu udowodnił, że zaległość podatkowa objęta zaskarżoną decyzją powstała w okresie pełnienia przez skarżącego funkcji członka zarządu "A" sp. z o.o. w M. Z akt postępowania organów podatkowych nie wynika natomiast, aby postępowanie egzekucyjne zostało zakończone formalnym aktem organu egzekucyjnego, pozwalającym uznać, że egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna.
Dyrektor Izby Skarbowej, mając na uwadze powyższe orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, rozpatrując ponownie odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że członek zarządu spółki z o.o. odpowiada za zaległości podatkowej tej spółki jedynie w sytuacji, gdy egzekucja z majątku spółki okazała się: bezskuteczna (art. 116 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2002r.), bądź w całości lub w części bezskuteczna (art. 116 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym po 31 grudnia 2002r.). Dalej organ odwoławczy podkreślił, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 5 września 2006r. sygn. akt I SA/Gd 20/06 zauważył, iż pojęcie bezskutecznej egzekucji nie zostało zdefiniowane ani w przepisach prawa podatkowego, ani w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym (administracyjnym czy kodeksie postępowania cywilnego), stąd należy je rozumieć stosownie do reguł języka potocznego. W świetle powyższego bezskuteczność egzekucji w rozumieniu przepisu art. 116 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa oznacza, że w wyniku wszczęcia i przeprowadzenia przez organ egzekucyjny egzekucji skierowanej do majątku spółki nie doszło do przymusowego zaspokojenia wierzyciela. Obowiązek wszczęcia i formalnego przeprowadzenia egzekucji oznacza w konsekwencji konieczność stwierdzenia jej bezskuteczności w sposób formalny zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji lub przepisami Kodeksu postępowania cywilnego. Jedynie stosowny formalny akt organu egzekucyjnego - taki jak postanowienie o umorzeniu egzekucji - wydawany przez organ egzekucyjny w przypadku jej całkowitej bezskuteczności, potwierdza iż nie zachodzi żadna możliwość zaspokojenia egzekwowanej wierzytelności z jakiejkolwiek części majątku spółki. Tym samym, formalny akt organu egzekucyjnego spełnia funkcję gwarancyjną, zabezpieczającą osobę trzecią (członka zarządu spółki z o.o.) przed przedwczesnym i nieuzasadnionym orzeczeniem jej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki. Mając na uwadze powyższe Komornik Sądowy Rewiru I przy Sądzie Rejonowym postanowieniami nr [...], nr [...] i nr [...] z dnia 7 marca 2007r., działając na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, umorzył z uwagi na bezskuteczność postępowanie egzekucyjne prowadzone wobec majątku zobowiązanej spółki w oparciu o tytuły wykonawcze obejmujące m. in. zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług za I-XII/2000r., I-VII/2001r., VII,VIII/2003r., IV-VIII/2004r., w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2000-2002 oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych za III-V/2002r. Tym samym przesłanka "bezskuteczności egzekucji", o której mowa w przepisie art. 116 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa została, zdaniem organu odwoławczego należycie udokumentowana.