Sprawa ze skargi na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w przedmiocie nieważności uchwały w sprawie zasad udzielania dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Claudia Kozłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 października 2019 r. sprawy ze skargi ,,A" na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia 14 lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie nieważności uchwały w sprawie zasad udzielania dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2. zasądza od Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej na rzecz strony skarżącej kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/3

Rada Miejska w dniu 28 grudnia 2018 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zasad udzielania dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków lub znajdującym się w gminnej ewidencji zabytków.

Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej, uchwałą z dnia 14 lutego 2019 r. nr [...], orzekło nieważność powyższej uchwały. W ocenie Kolegium zapis w § 5 uchwały Rady Miejskiej, zgodnie z którym: "Łączna kwota dotacji udzielonych ze środków publicznych tj. z budżetu miasta S. i innych źródeł publicznych, nie może przekraczać wysokości 100% nakładów koniecznych na wykonanie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych" nie stanowi jednoznacznego określenia zasad udzielania dotacji celowej ze środków finansowych przeznaczonych na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytkach, o których mowa w art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t. jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2067)- dalej określanej jako "u.o.z.o.z.". Określenie wysokości dotacji w sposób ustalony w uchwale jest nieprecyzyjne, gdyż wskazuje jedynie górną granicę wielkości dotacji ogółem ze środków publicznych, pozostawiając swobodę ustalania kwoty dotacji udzielanej z budżetu gminy od tej granicy w dół. Powyższe powoduje, że beneficjent ubiegający się o dotację nie będzie miał wiedzy, jakiej kwoty dotacji z budżetu gminy może oczekiwać. Brak wskazania jaka część poniesionych kosztów zadania zostanie objęta dofinansowaniem, pozostawia dowolność w zakresie obliczania wysokości dofinansowania przy rozpatrywaniu wniosków poszczególnych podmiotów. Organ nadzoru zwrócił uwagę, że zarówno z § 5, jak również z żadnego innego zapisu uchwały nie wynika jednoznacznie wysokość dotacji na wskazane cele.

Zdaniem Kolegium Rada Miasta powinna jasno określić wysokość dofinansowania, ponieważ to organowi stanowiącemu gminy, zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy, na podstawie upoważnień ustawowych. Rozpatrywana uchwała stanowi akt prawa miejscowego, który zawiera przepisy skierowane do nieokreślonego kręgu podmiotów. Jako akt prawa miejscowego uchwała powinna zawierać przepisy wymagające wyższych standardów jednoznaczności i określoności. W związku z powyższym postanowienia uchwały powinny być spójne, precyzyjne i czytelne, tak by nie budziły wątpliwości interpretacyjnych, a regulacje w niej zawarte powinny w sposób pełny i kompleksowy wyczerpywać delegacje nałożone przez ustawodawcę. Regulacje w niej zawarte muszą być sformułowane w sposób jasny i precyzyjny tak, aby ich stosowanie nie skutkowało dyskryminacją niektórych z uprawnionych osób. Realizując kompetencję prawodawczą organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego musi ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu ustawowym.

W skardze na powyższe rozstrzygnięcie Miasto wniosło o jego uchylenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania. Zaskarżonemu aktowi nadzoru zarzucono naruszenie prawa materialnego, tj. ww. art. 81 ust. 1 u.o.z.o.z. polegające na jego błędnej wykładni prowadzącej do uznania, że organ stanowiący gminy winien był w przedmiotowej uchwale precyzyjnie i jednoznacznie określić wysokość dotacji i wysokość dofinansowania uprawnionych podmiotów. Zarzucono ponadto naruszenie § 115 w zw. z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej"

Strona 1/3