Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel (spr.), Sędzia NSA Eugeniusz Christ, del. Sędzia SO Dorota Kozłowska, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2015 r. sprawy ze skargi K. L. P. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz strony skarżącej kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS), działając na podstawie art. 138 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 267; dalej: k.p.a.), w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 października 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 1334/12, utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] Nr [...], którą odmówiono K. L. P. (dalej: strona, zobowiązany lub wnioskodawca) umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres 06/2002-08/2002 w łącznej wysokości 5.964,17 zł.
Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Strona we wniosku z dnia 19 lutego 2010 r. zwróciła się do ZUS-u o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych w terminie składek powstałych w związku z prowadzoną działalnością.
ZUS decyzją z [...] odmówił zobowiązanemu umorzenia zaległości z tytułu składek. W uzasadnieniu organ wyjaśniał, że w wyniku prowadzonego postępowania:
- nie wystąpiła w sposób bezsporny żadna z przesłanek uzasadniających uznanie należności za całkowicie nieściągalne zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1442 ze zm.; dalej: u.s.u.s.);
- strona nie wykazała zgodnie z art. 28 ust. 3a ww. ustawy, że ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną spłata należności, w części przypadającej od osoby ubezpieczonej będącej jednocześnie płatnikiem składek, wiązałaby się z brakiem możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.
ZUS po rozpatrzeniu wniosku strony o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej umorzenia należności, wydał w dniu [...] decyzję utrzymującą w mocy decyzję z dnia [...].
Od tej decyzji strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który wyrokiem z dnia 24 października 2013 r. sygn. akt I SA/GI 1334/12 uchylił zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że decyzja uchybia przepisom art. 7, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 § 3 k.p.a. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd stwierdził, że postępowanie dowodowe nie zostało przeprowadzone w sposób wypełniający wymogi sformułowane w przytoczonych wyżej przepisach proceduralnych. Strona powoływała się na znaczne problemy zdrowotne uniemożliwiające jej kontynuowanie działalności gospodarczej. Organy obydwu instancji nie dokonały oceny dowodowej oświadczenia strony, a ten orzekający w postępowaniu zakończonym skarżoną decyzją nie dokonał nadto oceny dowodowej przedłożonych przez stronę licznych dokumentów na okoliczność stanu zdrowia strony. Taka ocena dowodowa była konieczna w celu ustalenia, czy w sprawie występuje przesłanka ważnego interesu osoby zobowiązanej do spłacenia należności z tytułu składek w sytuacji występowania przewlekłej choroby uniemożliwiającej uzyskanie dochodów i opłacenie składek.
ZUS po ponownym rozpoznaniu sprawy decyzją z dnia [...] utrzymał ponownie w mocy decyzję z dnia [...], wskazując, że wnioskodawca nie udowodnił, że zachodzą okoliczności uzasadniające umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne.