Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka, Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Asesor WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Agnieszka Zygmunt, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi M.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. o d d a l a s k a r g ę

Uzasadnienie strona 1/12

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] po rozpatrzeniu odwołania pana M.K. od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] r. Nr [...] w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. w kwocie [...] zł oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy w 1998 r. w kwocie

[...] zł - Dyrektor Izby Skarbowej w K. działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.jedn.

z 2005 r. Nr 8, poz. 60/ utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy stwierdził, że w złożonym zeznaniu PIT-32 za 1998 r. podatnik zadeklarował stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości [...] zł, dochody ze sprzedaży rzeczy i niektórych praw majątkowych w kwocie [...] zł oraz dochody z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w wysokości [...] zł. Po zmniejszeniu sumy dochodów o odliczenia wydatków mieszkaniowych w kwocie [...] zł podatnik zadeklarował nadpłatę w wysokości [...] zł. Wskazał, że przyczyną wydania decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w innej niż zeznana wysokości było stwierdzenie, że podatkowa księga przychodów i rozchodów w zakresie przychodów ze sprzedaży towarów i usług w 1998 r. nie odzwierciedlała stanu rzeczywistego i w związku z tym określenie podstawy opodatkowania w drodze oszacowania. Organ pierwszej instancji uznał ponadto, że podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej o wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego marki [...] nie będącego środkiem trwałym, dla którego nie prowadzono ewidencji przebiegu pojazdu i z zakupem papy w związku z najmem. Stwierdził również zaksięgowanie, a następnie wyksięgowanie z kolumny "zakup towarów handlowych i materiałów" kwoty [...] zł bez udokumentowania i bez podania przyczyny dokonanej operacji. Ustalił, że przychody zostały zaniżone o kwotę [...] zł w stosunku do kwoty przychodów wynikającej z podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej podatnik wniósł o określenie wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. zgodnie ze złożonym zeznaniem podatkowym PIT-32 zarzucając naruszenie przepisów art. 120 - 123 Ordynacji podatkowej poprzez niedoręczenie postanowienia wyznaczającego siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego, niepowiadomienie pełnomocnika o podjętych czynnościach i niezaznajomienie go ze zgromadzonym materiałem. Wskazał, że organ podatkowy ani razu nie zwrócił się do strony celem wyjaśnienia danych zawartych w protokole badania ksiąg, a tak złożony i skomplikowany rodzaj działalności jaki prowadził podatnik wręcz wymagał złożenia obszernych wyjaśnień przez stronę. Brak tego elementu doprowadził do powstania fikcji dowodowej, na podstawie której organ z naruszeniem przepisów wydał decyzję. Wybierając arbitralnie metodę szacowania organ podatkowy przerzucił całość odpowiedzialności za takie działanie na stronę. Odwołujący się stwierdził, że przyjęta metoda była całkowicie błędna i prowadziła do błędnych wniosków. Podatnik przedstawił okoliczności, które jego zdaniem uzasadniają powyższe stwierdzenia. Ponadto wniósł o uwzględnienie w całości odwołania od wcześniejszej decyzji wydanej w sprawie a następnie uchylonej przez organ odwoławczy.

Strona 1/12