Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Anna Bartkowiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2009r. sprawy ze skargi A. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę
Decyzją z dnia [...], nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. ustalił A. K. wysokość zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w 2002 roku w kwocie [...] złotych.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że przesyłka zawierająca ww. decyzję organu pierwszej instancji została doręczona zobowiązanemu w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej w dniu 18 grudnia 2008 roku.
W dniu 3 lutego 2009 roku w placówce pocztowej nadane zostało odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia.
W uzasadnieniu wniosku podatnik wskazał, że uchybienie terminowi złożenia środka zaskarżenia od decyzji organu I instancji nastąpiło bez jego winy.
Podniósł, że w dniu 27 października 2008 roku organ pierwszej instancji został powiadomiony o wypowiedzeniu pełnomocnictwa podatnikowi przez jego dotychczasowego pełnomocnika adwokata W. J.-N.. W ocenie podatnika od tego czasu organ miał obowiązek doręczania wszelkiej korespondencji na jego adres w S. ulica [...]. Podatnik wskazał, że decyzje organu pierwszej instancji z dnia [...] oraz z dnia [...] zostały wysłane na ten właśnie adres. Wobec jednak tego, że decyzje te nie zostały doręczone do rąk własnych podatnika, ani też w trybie zastępczym określonym w art. 149 Ordynacji podatkowej, podatnik zwrócił uwagę, że organ przyjął, iż miało miejsce zastosowanie art. 150 Ordynacji podatkowej, którego konsekwencją staje się fikcja doręczenia z upływem ostatniego dnia 14-dniowego okresu przechowywania korespondencji przez pocztę. Strona zaakcentowała jednak, że w niniejszej sprawie zanim okres ten upłynął zmieniła się jej sytuacja faktyczna. W dniu 18 grudnia 2008 roku podatnik zmienił swój adres, o czym zawiadomił w formie przepisanej prawem "stosowny" organ podatkowy, składając w tym samym dniu zgłoszenie aktualizacyjne NIP-3. Zdaniem podatnika, postąpił on zgodnie z art. 146 § 1 Ordynacji podatkowej. Stwierdził on, że od chwili powiadomienia organu o zmianie adresu traci podstawę prawną fikcja doręczenia, o której mowa w art. 150 § 1 Ordynacji podatkowej. Od dnia 18 grudnia 2008 roku podatnik funkcjonuje pod nowym adresem i organ podatkowy miał obowiązek skierować korespondencję, w tym decyzję wymiarową, na nowy adres. Strona jest zdania, że skoro nie podjęto próby doręczenia decyzji na nowy - znany organowi adres podatnika, nie można zasadnie twierdzić, że decyzja została mu doręczona na stary (nieaktualny) adres.
Podatnik sformułował pogląd, iż do biegu 14-dniowego terminu, o którym mowa w art. 150 § 1 Ordynacji podatkowej nie wlicza się okresu między wydaniem decyzji, a pozostawieniem przesyłki w placówce pocztowej. Podatnik uważa, że decyzje wymiarowe nie zostały mu skutecznie doręczone w dniach 18 i 24 grudnia 2008 roku, ponieważ w wymienionych dniach funkcjonował już on pod zmienionym adresem, natomiast doręczenie mu decyzji na stary adres w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej, nie miało podstaw prawnych.