Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Dębowiec w przedmiocie podatku leśnego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w sprawie określenia wzoru formularza "deklaracja na podatek leśny" w zakresie obejmującym postanowienie załącznika nr 1 poz. F o treści "uprzedzony o odpowiedzialności karnej z art. 233 par. 1 Kodeksu karnego zgodność powyższych danych potwierdzam własnoręcznym podpisem".
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędziowie WSA Paweł Kornacki, Bożena Suleja (spr.), Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 października 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Cieszynie na uchwałę Rady Gminy Dębowiec z dnia 29 listopada 2013 r. nr 284/XXXII/2013 w przedmiocie podatku leśnego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w sprawie określenia wzoru formularza "deklaracja na podatek leśny" w zakresie obejmującym postanowienie załącznika nr 1 poz. F o treści "uprzedzony o odpowiedzialności karnej z art. 233 par. 1 Kodeksu karnego zgodność powyższych danych potwierdzam własnoręcznym podpisem".

Uzasadnienie strona 1/3

Skargą z dnia 22 kwietnia 2014 r. Prokurator Rejonowy w Cieszynie zaskarżył uchwałę Rady Gminy Dębowiec z dnia 29 listopada 2013 r. nr 284/XXXII/2013 (Dz.U. Woj. Śląskiego z 2013 roku, poz. 7587) w sprawie określenia wzoru formularza "Deklaracja na podatek leśny".

Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 30 października 202 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 465) poprzez nałożenie na podatników podatku rolnego (powinno być "leśnego" - uwaga Sądu) obowiązku składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności karnej z art. 233 Kodeksu karnego bez stosownego umocowania prawnego i podstawy prawnej.

Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w zakresie obejmującym postanowienia punktu F załącznika do ww. uchwały o treści "Uprzedzony o odpowiedzialności karnej z art. 233 par. 1 Kodeksu Karnego zgodność powyższych danych stwierdzam własnoręcznym podpisem".

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że zawarcie w formularzu "deklaracja na podatek leśny" oświadczenia zawierającego pouczenie o treści art. 233 Kodeksu karnego nie znajduje podstawy w przepisach obowiązującego prawa, a zwłaszcza w przepisach wskazanych jako podstawa prawna podjęcia kwestionowanej uchwały. Z treści art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym wynika uprawnienie Rady Gminy do podejmowania uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach. Z kolei upoważnienie do podjęcia uchwał, której przedmiotem ma być określenie wzorów formularzy "deklaracji na podatek leśny" wynika z art. 6 ust. 9 w powiązaniu z art. 6 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku leśnym. Treść powołanych wyżej przepisów, a także art. 18 ust. 2 pkt 8 oraz art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wskazanych jako podstawa prawna wydania zaskarżonej uchwały nie zawiera uprawnienia do zawarcia w stosownym formularzu pouczenia o treści art. 233 Kodeksu karnego. Także żadne inne przepisy, nie wymienione jako podstawa prawna uchwalenia ww. uchwały nie stanowią podstawy prawnej do zawarcia w treści deklaracji na podatek leśny pouczenia o odpowiedzialności wynikającej z art. 233 K.k. Skoro zatem Rada Gminy Dębowiec nie miała stosownego umocowania prawnego, uchwała w zakresie podlegającym zaskarżeniu została wydana bez podstawy prawnej i jest sprzeczna z prawem.

Odpowiadając na skargę Wójt Gminy Dębowiec wniósł o uznanie zaskarżonej uchwały "za nieprawidłową w zakresie w jakim powołuje się na art. 233 K.k.". Dodatkowo wyjaśnił, że w dniu 15 kwietnia 2014 r. rada Gminy podjęła uchwałę nr 318/XXXVI/2014 w sprawie określenia wzoru formularza "deklaracja na podatek leśny", w której uwzględniono wszystkie zawarte w skardze zarzuty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje :

Skarga jest zasadna.

Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 roku, poz. 270 z późn. zm.; w dalszej części uzasadnienia określanej zamiennie skrótem p.p.s.a.) - wojewódzkie sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, która - w przypadku uchwał podejmowanych przez organy samorządu terytorialnego - sprowadza się do oceny, czy dany akt wydany został z obrazą obowiązujących przepisów, gdyż zaistnienie takiej sytuacji powoduje konieczność stwierdzenia jego nieważności bądź stwierdzenia, że wydany został z naruszeniem prawa - stosownie do treści art. 147 § 1 p.p.s.a. Sądowa kontrola legalności zaskarżonych aktów administracyjnych sprawowana jest przy tym w granicach sprawy, sąd nie jest jednak związany zarzutami i wnioskami skargi, czy też powołaną w niej podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.).

Strona 1/3