Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Sędziowie WSA Wojciech Gapiński, Dorota Kozłowska (spr.), Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2018 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej: organ odwoławczy) decyzją z dnia [...] nr [...], na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm., dalej: O.p.) po rozpoznaniu odwołania A Spółki z o.o. z siedzibą w W. (dalej: Spółka, skarżąca) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia [...] nr [...], w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2016.
Przedmiotowa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Spółka nabyła od B S.A. z siedzibą w W. nośniki reklamowe wymienione szczegółowo w załączniku r 1 do protokołu z Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, co potwierdza wyciąg z umowy przeniesienia własności nośników reklamowych wraz z ich wykazem.
Pismem z dnia [...] organ pierwszej instancji wezwał Spółkę do złożenia deklaracji na podatek od nieruchomości w terminie 7 dni od doręczenia wezwania. W odpowiedzi na wezwanie pełnomocnik Spółki poinformował, że podatnik nie jest zobowiązany do złożenia deklaracji podatkowej, gdyż nośniki reklamowe użytkowane przez Spółkę nie stanowią budowli w myśl ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Organ pierwszej instancji postanowieniem z dnia [...] wszczął postępowanie podatkowe w sprawie określenia Spółce wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2016 r., a decyzją z dnia [...] określił Spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2016 r.
Po rozpoznaniu odwołania organ odwoławczy decyzją z dnia [...] nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Decyzją z dnia [...] organ pierwszej instancji określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2016 r. w kwocie [...] zł.
Pełnomocnik Spółki wniósł odwołanie od powyższej decyzji organu pierwszej instancji, w którym zarzucił naruszenie:
1. art. 122 w zw. z art. 180 § 1 O.p. polegające na tym, że organ dokonując kwalifikacji podatkowej tablic reklamowych pominął treść projektów budowlanych tablic, a w konsekwencji uznał, że:
- tablice reklamowe są trwale związane z gruntem, podczas gdy z poszczególnych projektów wprost wynika, że tablice reklamowe są posadowione na fundamentach "nietrwale związanych z gruntem";
2. art. 122 w zw. z art. 180 §1 w zw. z art. 187 § 1 w zw. z art. 197 § 1 oraz art. 198 § 1 O.p. poprzez dokonanie ustaleń sprzecznych z treścią projektów budowlanych bez przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego oraz oględzin konstrukcji tablic reklamowych na okoliczność sposobu ich związania z gruntem;
3. art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (obecnie t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1445, dalej: u.p.o.l.) poprzez uznanie, że wolnostojące tablice reklamowe będące własnością Spółki stanowią budowle, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości;
4. art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. poprzez dokonanie błędnej wykładni zwrotu "trwałego związania z gruntem", a w efekcie nieprawidłowe przyjęcie, że "trwale związany z gruntem" jest obiekt, którego konstrukcja uniemożliwia łatwe przesuniecie i opiera się podmuchom wiatru pomimo, że z najnowszego orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że: