Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędzia NSA NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędzia WSA Teresa Randak, Protokolant Monika Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2007 r. sprawy ze skargi M. E. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę "[...]" tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...] działając na podstawie art. 163 § 2 w związku z art. 162 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku pana M. E. w sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] Nr [...] określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok - Dyrektor Izby Skarbowej w K. odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Uzasadniając to rozstrzygnięcie organ drugiej instancji ustalił, że decyzja pierwszoinstancyjna została skutecznie doręczona podatnikowi w dniu 8 września 2006 r. ( adnotacja na potwierdzeniu odbioru decyzji ), a zatem termin do wniesienia odwołania od tej decyzji upłynął z dniem 22 września 2006 r. Stwierdził, że pismem z dnia 19 października 2006 r. ( data nadania odwołania w urzędzie pocztowym ) podatnik wystąpił o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od kwestionowanej decyzji. Wskazał, że wniosek o przywrócenie terminu strona uzasadniała komplikacjami zdrowotnymi, które uniemożliwiły jej sporządzenie i wniesienie odwołania w ustawowym terminie. Podatnik dołączył do wniosku dwa zaświadczenia lekarskie wystawione przez lekarza dentystę, w których stwierdzono, że jest niezdolny do zajęć akademickich w okresach : od 11 do 25 września 2006 r. oraz od 27 września do 13 października 2006 r. Jednocześnie podatnik wskazał, że w uzasadnionym przypadku poda adresy osób na okoliczność niezdolności do sporządzenia i wniesienia odwołania.
Organ odwoławczy zwrócił uwagę na zależność przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od kumulatywnego wystąpienia przesłanek wymienionych w przepisach art. 162 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. Jedną z nich jest uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu. Wyraził pogląd, że brak winy można przyjąć tylko wtedy, gdy wnioskodawca nie mógł przezwyciężyć przeszkody w zachowaniu terminu, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Dlatego też, w odróżnieniu od nagłej choroby, która nie pozwala na wyręczenie się inną osobą, długotrwała niedyspozycja nie wyklucza dokonania konkretnej czynności procesowej ( sporządzenia odwołania ) i nadania tego pisma za pośrednictwem poczty - osobiście lub korzystając z pomocy osób trzecich.
Organ drugiej instancji wskazał na utrwalony w orzecznictwie pogląd, że choroba ( niedyspozycja, nawet poświadczona zaświadczeniem lekarskim, nie jest sama w sobie okolicznością uprawdopodobniająca w wystarczający sposób brak winy strony. Wobec powyższego organ uznał, że okoliczności na które powołuje się strona, związane ze stanem zdrowia, w tym przypadku, nie uprawdopodabniają braku winy w uchybieniu terminu do złożenia odwołania. Tym samym, nie było uzasadnionych przesłanek, żeby nie złożyć odwołania w terminie. Wobec tego, w ocenie organu odwoławczego, niespełniona została również druga ustawowa przesłanka z art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej, tzn. wniosek o przywrócenie terminu nie został złożony w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminowi.