Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.), Sędziowie WSA Grzegorz Granieczny, Teresa Randak, Protokolant Paulina Kowalczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi A w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku rolnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] (słownie: [...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...]roku, nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej SKO), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. w Dz.U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami), art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 roku o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. w Dz.U. z 2001 roku, nr 79, poz. 856 z późniejszymi zmianami) oraz § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 roku w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. nr 198, poz. 1925), utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy Z. z dnia [...]roku, nr [...], którą organ ten określił A. z siedzibą w W. (dalej A.) wysokość zobowiązania w podatku rolnym za 2007 rok w kwocie [...] złotych.
W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że powołaną wyżej decyzją organ pierwszej instancji odkreślił A. wysokość zobowiązania w podatku rolnym za 2007 rok.
W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik podatnika wniósł o jej uchylenie i umorzenie postępowania. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku rolnym (dalej upr) - poprzez jego niezastosowanie oraz "pominięcie art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 10.04. 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych". W uzasadnieniu odwołania pełnomocnik stwierdził, że w rozpatrywanym przypadku obowiązek podatkowy w zakresie podatku rolnego wobec strony w ogóle nie powstaje, ponieważ zajęcie nieruchomości pod budowę dróg "ma specyficzny charakter i jest ściśle uregulowany ustawami". Zatem przyjęcie, iż "zajęcie gruntu pod budowę drogi będzie miało miejsce dopiero w sytuacji, gdy na zajętym terenie rozpoczną się pierwsze prace, kłóci się z całą regulacją ustawową dotyczącą zajmowania terenu pod drogi i ich budowy". Zdaniem pełnomocnika od dnia, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi staje się ostateczna grunty te "tracą charakter" gruntów rolnych i zostają wyłączone spod kognicji ustawy o podatku rolnym.
Odnosząc się do zarzutów odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w pierwszej kolejności wskazało, że materialnoprawną podstawą podatku rolnego jest ustawa z dnia 15 listopada 1984 roku o podatku rolnym (t.j. w Dz.U. z 2006 roku, nr 136, poz. 969 z późniejszymi zmianami).
Zgodnie z art. 1 powołanej wyżej ustawy opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 upr podatnikami podatku rolnego są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki, nieposiadające osobowości prawnej, będące :
1) właścicielami gruntów, z zastrzeżeniem ust. 2;
2) posiadaczami samoistnymi gruntów;
3) użytkownikami wieczystymi gruntów;
4) posiadaczami gruntów, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie: