Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości oraz zwolnień z tego podatku stwierdza nieważność § 2 pkt 2 i 3 uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stefan Kowalczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Skowrońska-Pastuszko Sędzia WSA Alina Rzepecka Protokolant Sekretarz sądowy Danuta Chorabik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2010 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] r. nr XXV/139/2008 w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości oraz zwolnień z tego podatku stwierdza nieważność § 2 pkt 2 i 3 uchwały.

Uzasadnienie strona 1/3

l SA/Go 25/10

UZASADNlENlE

Prokurator Rejonowy złożył skargę na uchwałę nr XXV / 139 / 08 Rady Gminy z dnia [...] października 2008 roku podjętej w przedmiocie stawek podatku od nieruchomości zwolnień z tego podatku na terenie Gminy, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w części odnoszącej się do § 2 pkt. 2 i 3.

Skarżący zarzucił rażące naruszenie prawa tj. art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych, przez ustanowienie w § 2 pkt 2i 3 uchwały zwolnienia od podatku od nieruchomości budynków lub ich części przydzielonych do bezpłatnego użytkowania osobie, która przekazała w zamian za emeryturę lub rentę gospodarstwo rolne państwu, jeżeli nie są wynajęte lub wydzierżawione, a także działek gruntów przydzielonych do bezpłatnego użytkowania tej osobie, a także budynków gospodarczych będących własnością emerytów i rencistów rolnych w przypadku prowadzenia samodzielnego gospodarstwa domowego.

Skarżący wskazał że Rada Gminy nie miała kompetencji do stosowania zwolnień podmiotowo - przedmiotowych.

W uzasadnieniu skargi skarżący wywiódł, że zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym / Dz. U. z 2001 r. Nr 142, póz. 1591 ze zm./ do wyłączonej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach.

Natomiast radzie gminy przysługuje stanowienie aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy jedynie na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawach, zgodnie z art. 40 ust. 1 w / w ustawy

Regulacje określające kompetencje organów gminy w sprawach z zakresu podatku od nieruchomości zawiera ustawa z 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych, która w art. 7 ust. 2 / w brzmieniu obowiązującym na dzień podjęcia zaskarżonej uchwały / stanowi, że rada gminy w drodze uchwały może wprowadzić inne zwolnienia niż określone w ust. 1 ustawy.

Zdaniem skarżącego w doktrynie polskiego prawa podatkowego przyjmuje się, że zwolnienie podatkowe to wyłączenie z zakresu podmiotowego danego podatku pewnej kategorii podmiotów / tzw. zwolnienie podmiotowe /, lub z przedmiotu danego podatku, a więc pewnej kategorii sytuacji faktycznych lub prawnych / zwolnienia przedmiotowe /, wskazując iż w przepisie art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach nie ma żadnych kryteriów ani ograniczeń dotyczących wprowadzania przez rady gmin zwolnień od podatku od nieruchomości, z wyjątkiem uwzględnienia przepisów regulujących zasady udzielania pomocy publicznej. Dodał, że rada gminy nie może wprowadzać także zwolnień generalnych, tzn. takich, które zwalniają od podatku wszystkich ustawowych podatników.

Prokurator, powołując się na glosę do wyroku NSA z dnia 25 czerwca 2003 r., SA/Rz 235/03 wskazał, że rada gminy może wprowadzać na swoim terenie jedynie zwolnienia przedmiotowe. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie dozwolił radzie gminy na uzupełnienie ustawowego katalogu zwolnień tylko o zwolnienia przedmiotowe, to wykluczone jest, by rada wprowadzała zwolnienia o wyraźnym, mieszanym przedmiotowo podmiotowym charakterze.

Strona 1/3